Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 393

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 393 Lalong uminit ang katawan ni Avery, at lalong namumula ang kanyang balat! Para

siyang masusunog hanggang mamatay!

Kahit ilang beses niyang sabihin ang pangalan niya, hindi nag-react si Avery!

Mahigpit ang tibok ng puso niya.

“Doktor!” Si Elliot ay nagmamadaling lumabas ng silid, hinanap ang doktor. Mabilis na lumapit ang

doktor. Nang makita niya ang sitwasyon, agad niyang sinabi, “Mr. Foster, kailangan nating ihinto agad

ang lagnat niya. Maaari naming ibalik siya sa pagtuturo, o kailangan naming magbigay ng gamot.

Anong gusto mong gawin ko?”

“Namatay na siya. Paano niya iinom ang gamot? Pakakainin ko ba siya ng aking bibig!”

Tumutulo ang pawis sa noo ng doktor. “Pagkatapos ay ibabalik ko siya sa pagtuturo.”

Dahil naipon na ang asin sa sahig, kinailangang palitan ng doktor ang bote bago niya palitan ang

catheter.

Tumayo si Elliot sa gilid ng kama, nakatingin sa walang malay na si Avery. Gusto lang niya ng sagot

mula sa kanya! Bakit mas pipiliin niya ang kamatayan kaysa ibigay sa kanya ang impormasyong gusto

niya?

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

Sa pag-iisip na iyon, sobrang nadurog ang puso niya at gusto niyang sakalin siya mismo!

Itong babaeng ito, maliban sa sakit sa kanya, ano pa ang magagawa niya?

Sa Starry River Villa, umiyak si Layla hanggang sa mamula ang kanyang mga mata. Paulit-ulit niyang

binubulong na masamang tao si Elliot.

Parang bata si Shea na may nagawang mali. Tumayo siya sa gilid habang nakayuko ang ulo. Wala

siyang sinabi.

Hindi niya akalain na magiging ganito kabangis ang kuya niya. Si Elliot ay hindi kailanman naging

ganoon kabangis sa kanya. Bakit ba napakasama ng pakikitungo niya kay Avery?

Si Chad ay kasing tanga ni Shea. Naiintindihan niya ang kalungkutan na nararamdaman ni Elliot sa

pagkawala ng kanyang ina, ngunit bakit ito dinadala ni Elliot kay Avery?

“Ginoo. Foster must have his reasons for doing so,” sabi ni Chad kay Mike habang inaayos ang

salamin niya. Galit na galit si Mike.

Nang marinig ni Mike ang boses ni Chad, sumakit ang ulo niya. “Umalis ka na!”

“Oh… kung gayon si Shea ay mananatili sa iyo ngayon?” Kailangang tiyakin ni Chad ang kaligtasan ni

Shea.

“Siyempre, nananatili siya rito! Kung si Elliot ay maglakas-loob na hawakan ang isang buhok kay

Avery, agad kong hinihiwain si Shea!”

Sumagot si Chad, “Oh… Bago sila bumalik, kailangan mong alagaang mabuti si Shea! Bukas na lang

ulit ako.”

Pagkaalis ni Chad, binuhat ni Mike si Layla, “Lalya, baby, stop crying. Sinusubukan lang ni Elliot na

takutin ka dahil natatakot siyang ilantad namin ang kanyang mga pangit na larawan.”

Ngumuso si Layla. Medyo nagalit siya. “Tito Mike, hindi ko na siya gusto.”

“Uh, kailan mo siya nagustuhan?” Nataranta si Mike.

Sabi ni Layla, “Gusto ko siya dati sa panaginip ko—”

“Oh, siya ay dapat na isang mabuting tao sa iyong mga panaginip, na kung bakit mo siya nagustuhan,

tama?”

Naaawa namang tumango si Layla. Siya ay umaasa na ang kanyang ama ay isang mabuting tao. Siya

ay umaasa nang husto na balang araw ay makakasundo siya nito. Gayunpaman, siya ay nabigo sa

pana-panahon, at hindi na niya pinanghahawakan ang pantasyang ito.

Nakarating na siya sa realidad. Hindi siya maaaring makipagkasundo sa masamang taong iyon. Gusto

lang niyang bumalik ang mommy niya!

Alas diyes na ng gabi nang maputol ang lagnat ni Avery. Uminom ito ng tatlong bote ng asin para

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

tuluyang maputol ang kanyang lagnat.

Iminulat niya ang kanyang mga mata at tumingin sa hindi pamilyar na silid. Unti-unting bumabalik ang

mga alaala niya.

“Miss Tate, gising ka na ba?” Isang hindi pamilyar na boses ang bumungad sa kanya. Isa itong yaya na

kinuha ni Elliot para alagaan siya.

“Wala kang pagkain sa buong araw, gutom ka siguro. May sinigang na oatmeal dito.” Inalis ng yaya

ang prasko at sumandok ng lugaw. Napuno ng aroma ang silid.

“Miss Tate, papakainin kita!” Ipinikit ni Avery ang kanyang mabibigat na talukap at ibinaling ang

kanyang ulo sa kabilang direksyon. Tumanggi siya. Ayaw niyang kausapin si Elliot o ang mga taong

nasa tabi niya.

Kung hindi niya siya pakakawalan, doon siya mamamatay.

Bumuntong-hininga ang yaya, inilapag ang mangkok, at lumabas upang kumonsulta kay Elliot.

Ilang sandali pa, lumitaw ang matangkad na pigura ni Elliot sa silid. Naligo na siya, at nakasuot siya ng

gray na roba.

Lumapit siya sa kama at pinagmasdan ang pagod na mukha ni Avery. He threatened her fiercely,”

Avery, kung hindi mo hahayaang pakainin ka ni yaya, I don’t mind feed you myself!” Mahigpit niyang

hinawakan ang mga kumot, hindi pinapansin ang mga banta nito!

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify