Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 397

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Sa ilalim ng proteksyon ng mga bodyguard, pumasok si Elliot sa hindi kilalang at nakakatakot na

kagubatan.

Hinawakan niya ang sulo sa kanyang kamay. Ang liwanag ay tumagos sa kadiliman, na nagpapakita

ng kagubatan na puno ng mga bahagi at sanga. Bumangon ang desperasyon sa kanyang puso!

How did she dare?! Paano siya nangahas na tumapak sa kagubatan? Talaga bang naisip niya na

makakaalis siya ng buhay sa kagubatan na ito?

Kung alam niyang isa itong daan patungo sa kamatayan, bakit hindi siya bumalik? Kahit na nagawa

niyang makatakas sa mansyon, kaya niyang bumalik na lang? Hindi sana ganoon siya kagalit sa

kanya.

“Avery!” Napalunok siya at sinigaw ang pangalan niya sa nanginginig na boses!

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

Pagkatapos niyang sumigaw, sumigaw din ang mga bodyguard, “Miss Tate! Pupunta kami para sa iyo!

Kung narinig mo kami, tumugon ka!”

Ang tanging tumugon sa kanilang mga iyak ay ang mga tawag ng mga hayop, ang mga huni ng

hangin, at ang mga kaluskos ng kagubatan.

Matapos ang hirap na pagsulong sa loob ng halos dalawampung minuto, ang sulo ay kumikinang sa

isang balabal sa lupa!

Yung robe na suot ni Avery!

Nang hapong iyon, pagkatapos siyang labhan, wala siyang damit na mapapalitan niya, kaya ibinulsa

siya ni Elliot sa kanyang roba!

Siya mismo ang nagbalot sa kanya ng robe! Bakit nandito ito? Paano napunta ang robe dito?!

Malapit nang lumabas ang puso niya. Lumapit siya sa robe at kinuha ito!

“Ginoo. Foster, napunit ang robe. May dugo dito!” Ipinakita ng bodyguard kay Elliot ang lugar kung

saan napunit ang robe at ang mga mantsa ng dugo.

Napahawak si Elliot sa robe. Nanginginig ang mga kamay niya!

Siguradong may nakilala siyang mabangis na hayop! Kung hindi, hindi napunit ang damit niya, at wala

ring bahid ng dugo.

Siguradong nasugatan si Avery. Isa pa, wala siyang saplot sa kanyang katawan. Kahit na hindi siya

mamatay sa pag-atake, magyeyelo siya hanggang mamatay nang walang anumang damit sa kanya!

Hindi nangahas si Elliot na ipagpatuloy ang pag-iisip tungkol dito.

“Ginoo. Foster, nasugatan si Miss Tate. Hindi siya makakalayo. Tumungo tayo upang tingnan. Sigurado

akong mahahanap natin siya!” sabi ng bodyguard pagkatapos niyang suriin ang sitwasyon.

Masakit ang mata ni Elliot. Napabuntong-hininga siya ng bahagya at naglakad papasok sa kagubatan

na nakakuyom ang kamao!

Matapos maglakad ng isa pang sampung minuto o higit pa, nakita nila ang isang maputlang katawan

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

na nakabaluktot sa mga palumpong.

Nang makita ni Elliot ang kanyang maputlang katawan, na naliliwanagan ng malamig na sinag ng sulo,

tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata.

Hindi niya akalain na hahayaan niya itong mapunta sa ganito ka delikado at delikadong sitwasyon!

Minahal niya siya!

Walang babae sa mundong ito ang nakakabighani sa kanya gaya niya. Siya ay nahuhumaling sa

kanya.

Gayunpaman, pinilit niya siya sa ganoong sitwasyon! Nanatili sa iisang puwesto ang mga bodyguard,

hindi naglakas loob na magpatuloy dahil walang suot na damit si Avery.

Nakita nilang hinubad ni Elliot ang kanyang jacket at ibinalot ito sa kanya. Pagkatapos, binuhat siya

nito.

Biglang bumuhos ang ulan! Ang ulan ay tumagos sa kagubatan, na bumagsak sa kanila nang walang

awa.

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify