Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 522

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 522 Pagkatapos ng hapunan, hinawakan ni Layla ang kamay ni Avery at sinabing may

pagod na mukha, “Mommy, gusto ko nang matulog … paliguan mo ako…”

Agad namang lumapit si yaya para tumulong.

Nag-tantrum si Layla dahil sa pagod.

“Gusto kong paliguan ako ni Mommy…” humihikbi siya.

Nakangiting lumapit si Tammy at sinabing, “Layla, lalong lumaki ang tiyan ng Mommy mo. Hindi ka na

niya maliligo noon!”

Natigilan si Layla saglit, saka hinaplos ang flate8 na tiyan ni Avery.

“Ganito kalaki na ang tiyan ng Mommy mo,” sabi ni Tammy habang iminuwestra ang tiyan ni Avery.

Nalaglag ang panga ni Layla sa pagkabigla nang bumalot sa mukha niya ang kawalang-paniwala.

Binuhat ni Tammy si Layla sa itaas at sinabi kay Avery, “Magpahinga ka na, Avery!”

Medyo nag-alala si Avery at gustong sumama sa kanila.

Hinawakan ni Elliot ang braso niya at sinabing, “Sumama ka sa akin sa labas.”

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

“Ano ito?” Sabi ni Avery habang nauuna sa kanya. “Dapat pagod din si Shea. Dapat umuwi ka na.”

“Iuuwi siya ng bodyguard.” Hinawakan ni Elliot ang kamay niya at inakay siya palabas. “Maglakad-

lakad tayo.”

Malapit na ang tag-araw. Ang mga araw ay humahaba at ang panahon ay nagiging mas mainit.

Ang banayad na simoy ng hangin sa labas ay isang malugod na ginhawa.

Saglit na natulog silang dalawa noong hapong iyon. Nahulaan ni Elliot na hindi mapapagod si Avery,

kaya gusto niyang ihatid siya sa labas para makapagpahinga.

Akala ni Avery ay sinadya niyang mamasyal sila sa paligid, ngunit nabuksan niya ang pinto sa kanyang

sasakyan.

“Diba sabi mo may lakad tayo? Saan mo gustong pumunta?” tanong niya habang nakatayo sa harap

ng pinto ng kotse, nagtataka.

“Mag-shopping tayo.” Kaswal at magaan ang tono niya.

Alam ni Avery na hindi mahilig mamili si Elliot.

Nagpasya siyang ihatid siya sa pamimili para mapasaya siya.

Kahit na ganoon ang kaso, dapat ay napag-usapan muna niya ito.

“Kakaiba ka,” sabi ni Avery, ngunit sumakay pa rin sa kotse.

Pagkasakay ni Elliot sa driver’s seat, nagtanong si Avery, “Saan tayo mamili? Buntis ako kaya hindi

ako makakalakad ng matagal.”

“Alam ko.” Ni minsan ay hindi nakakalimutan ni Elliot na dinadala ni Avery ang kanilang anak. “Uuwi

tayo kapag napagod ka na.”

Nagpunta sila sa pinakasikat na kalye ng lungsod para sa mga luxury goods.

Ang bawat tindahan sa kalyeng ito ay nagbebenta ng mga high-end, mga designer na tatak.

Lumayo rito ang karaniwang mga tao dahil sa sobrang taas ng presyo nito, kaya naman tila liblib ang

kalye kumpara sa ibang mga shopping area.

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

Buntis si Avery, kaya hindi siya dinadala ni Elliot kahit saan masyadong masikip.

“Marami akong damit, Elliot… Wala akong pagkukulang… Kung gusto mong mamili, tingnan natin ang

ilang damit na panlalaki!” Sabi ni Avery nang dumapo ang kanyang mga mata sa tindahan ng mga

damit ng mga lalaki sa harapan nila.

“Titingnan natin ang lahat,” malinaw na sabi ni Elliot. Minsan, ang mas tahimik na mga bagay ay, mas

malaki ang bagay.

Si Elliot ay mukhang ganap na maayos, ngunit si Avery ay nagsimulang hindi mapalagay.

Nang makauwi si Tammy ng alas-9 ng gabi ng gabing iyon, nagpadala siya ng text kay Avery. Tammy:

(Saan ka dinala ni Elliot? Nakauwi ka na ba?] !

Hindi nagreply si Avery sa text hanggang makalipas ang kalahating oras.

Avery: (Kakauwi ko lang.]

Tammy: (Holy crap! Ang tagal mong namili? Kakayanin ba ng katawan mo?]

Avery: [Baka hindi ka maniwala sa akin, pero hindi talaga tayo namimili. Wala pang kalahating oras

kaming namimili, pagkatapos ay pumunta at kumuha ng makakain.] Tammy: [… Diba kakatapos lang

maghapunan kanina?)

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify