Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 593

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 593 Pagkatapos kumain ni Avery, inilapag niya ang kanyang mga kagamitan.

Sumunod naman si Tammy. “Avery, tara na! Gusto mo bang mamili? Kung gusto mong mamili,

sasamahan kita.”

Umiling si Avery. “Napakaraming pagkain ko. Medyo inaantok na ako.”

“Kung gayon, ibabalik kita,” kinuha ni Tammy ang kanyang bag at lumapit kay Avery, tinulungan siya35

pataas.

Pinipigilan ni Avery ang pagtawa, “You don’t have to be so cautious. Kaya kong maglakad mag-isa.”

“Gusto lang kitang hawakan!” Hinawakan ni Tammy ang tummy ni Avery. “Mukhang malaki talaga.

Nakasuot ka ng baggy na damit kaya parang hindi pero pag hinawakan ko halata. Para itong

napakalaking pakwan.”

“Ito ay malinaw na isang maliit na pakwan,” sagot ni Avery.

“Nakakita ka na ba ng napakalaking maliit na pakwan? Sigh. Dapat nakikita na natin ang mukha ng

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

bata di ba?” tanong ni Tammy6f.

“Hmm. Ang mga doktor ay nagpakita sa akin bago ang huling pagkakataon na ako ay nasa Bridgedale.

“Sino ang kamukha ng sanggol?”

Natahimik si Avery ng ilang segundo bago sinabing, “Mukhang mismo.”

“Lalaki ba o babae ang bata,” pabulong na sabi ni Tammy, “Dapat alam mo na ang kasarian ng sanggol

sa apat na buwang gulang7a tama?”

Sabi ni Avery, “Hindi ako nagtanong.”

“Sige! Bumalik ka at magpahinga ng mabuti. Sasamahan kita sa ospital para makuha ang resulta sa

susunod na linggo.”

Kinagabihan, nakatanggap si Avery ng tawag mula kay Tammy.

“Avery! Mamamatay ako sa kakatawa!” Tammy chuckled infectiously and said, “Ang babaeng nakilala

natin noong hapon ay ang nakababatang pinsan ni Chelsea! Gusto ngang iharap ni Chelsea ang

kanyang pinsan kay Elliot, ngunit malupit siyang tinanggihan ni Elliot! Hahaha!”

Tahimik na nakikinig si Avery kay Tammy.

“Masyado ka kasing kamukha ng pinsan niya, naiinis na tumingin sa kanya si Elliot! Hahahaha!” Hindi

mapigilan ang tawa ni Tammy. “Nagdulot sa kanya ng trauma ang sampal mo!”

Mahigpit ang tibok ng puso ni Avery. Lihim siyang napabuntong-hininga. Tuluyan na siyang

nakipaghiwalay kay Elliot.

Mabuti rin iyon. Hindi niya kailangang makipagtalo sa kanya dahil sa bata sa hinaharap.

Makalipas ang isang linggo, sa umaga.

Umalis ng bahay si Avery at nagmaneho papunta sa ospital. Matapos iparada ang kanyang sasakyan,

pumunta siya sa malapit na cafe upang mag-almusal.

Hindi siya makatulog kagabi kaya medyo masama ang pakiramdam niya.

Lalo na ang katawan niya. Nakaramdam siya ng matinding pagod, ngunit sabik siyang malaman ang

mga resulta, kaya hindi siya makatulog.

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

Noong alas-otso na ng umaga, agad siyang nagtungo sa ospital para kunin ang kanyang mga resulta.

Makalipas ang isang oras.

Ipinarada ni Tammy ang kanyang sasakyan sa tapat ng mansyon ni Avery. Lumapit siya para sunduin

si Avery para magtungo sa ospital para kunin ang mga resulta gaya ng napagkasunduan nila noon.

Pumasok si Tammy sa mansyon at paakyat na sana nang sabihin ng yaya, “Natutulog si Avery, huwag

mo na siyang gisingin.”

“Sige! Hihintayin ko siya dito hanggang sa magising siya.” Umupo si Tammy sa sofa.

Makalipas ang kalahating oras.

Isang itim na Rolls-Roice ang pumarada sa likod ng sasakyan ni Tammy.

Bumaba si Elliot sa sasakyan at naglakad papunta sa gate at pinindot ang doorbell. Nakita ni Tammy

ang kanyang malaking pigura mula sa malayo at agad siyang nataranta!

Tumakbo siya paakyat sa master bedroom para gisingin si Avery!

“Avery! Elliot, andito na ang tanga! Nandito siguro siya dahil sa report ng bata!”

Mahimbing na natutulog si Avery nang magising siya sa ingay. Ito ay hindi komportable.

Sa groggy expression, itinuro ni Avery ang kanyang bag sa mesa at paos na sinabing, “Nasa bag ang

mga resulta. Sige ibigay mo sa kanya.”

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify