Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1130

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 1130

Hindi na makapaghintay pa si Shea. Ang kanyang sakit ay umuunlad, mabilis. Kung nabigo silang makahanap ng

katugmang bato at patuloy na lumala ang kondisyon ni Shea, hindi maisip ni Avery kung gaano kakila-kilabot ang

mga kahihinatnan, kaya’t kailangan niyang mahanap si Adrian, kahit na ang halaga.

Kung ayaw nina Henry at Cole na maglaro ng maganda, hindi na niya kailangang mag-alala tungkol sa moral.

“Gumagamit ba ng phone si Adrian?” “Oo. Ipapadala ko sayo ang number niya mamaya.” “Oo naman. Kung titignan

mo sa mukha mo, seryoso ito!” bulalas ni Mike. “Nakakapagtaka na naitago mo ito kay Elliot. Ang galing mong

artista!”

“Tumigil ka sa pagiging sarcastic. Hindi naman sa hindi mo alam ang ugali ni Elliot. Hindi pa rin naghihilom ang mga

sugat niya noong lumaban siya kay Nathan.”

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

“Natatakot ka lang na makita siyang muli sa mga headline!” Hindi mapigilan ni Mike ang mapangiti. “Sinabi ni Chad

na hindi pa siya nakaramdam ng sobrang kahihiyan noon.”

“Oo. Ang pagsasabi sa kanya ay hindi makakatulong sa sitwasyon, kaya maaari ko ring malaman ito sa aking sarili.”

Dinampot niya ang baso para humigop ng gatas. “Kung sasabihin ko sa kanya, maaaring mawalan ng kontrol ang

mga bagay.”

“Maaari mong sabihin sa akin, ngunit!” Pinikit ni Mike ang kanyang asul na mga mata, namamatay na malaman

kung ano ang sinasabi ni Avery.

Napatingin si Avery sa kanya. “Malapit ka nang umalis, hindi ba? Nag-aalala ako na baka masyado kang ma-excite

at maubusan ka ng bibig nang wala ako.”

“Tsk! ayos lang! Malalaman ko din sa lalong madaling panahon.”

“Sasabihin ko kaagad sa iyo kapag naayos na ito.” Inalis ni Avery ang shell sa isa pang itlog at ipinasa sa kanya.

“Mag-almusal ka. Ipapadala ko agad ang numero sa iyo. Huwag mong banggitin ito sa sinuman. Kapag nalaman mo

kung nasaan siya, sabihin mo agad sa akin.” “Sige. Tulungan mo akong mag-impake!”

“Oo naman! Gayunpaman, hindi mo kailangang dalhin ang lahat ng iyong mga gamit. Maaari kang bumalik upang

manatili sa gabi paminsan-minsan! Kahit na ayaw mo sa mga bata, hindi mo ba sila mami-miss?” Sinabi ni Avery,

“Ipapareserba ko ang silid na iyon para sa iyo.”

“Avery, you treat me best after all. That jerk Elliot-” hissed Mike pero agad ding napatigil nang biglang sumulpot si

Elliot. Lumapit si Elliot sa BVPcK>Hinawakan ni IJ ang kamay ni Avery. “Isama natin si Robert para magbabad sa

araw!” Malamig na tinitigan ni Elliot si Mike, bago kinaladkad si Avery palabas.

“How dare Mike ask Avery to pack for him? Mangarap pa! Hindi maid si Avery! Sino siya para utusan siyang mag-

empake?” isip ni Elliot.

“Pumayag na si Mike na umalis, bakit galit na galit ka pa rin?” Tinanggap ni Avery ang bag na may mga gamit ni

Robert mula kay Mrs. Cooper. Inilagay ni Elliot si Robert sa kanyang stroller. “Tinanong ka lang niya na mag-empake

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

para sa kanya. Sino sa tingin niya

ay? Sino ka sa tingin niya?” “Malaki ang naitulong niya sa akin! Tumulong pa siya sa pag-aalaga sa aming mga

anak! Paano kung tulungan ko siyang mag-impake? Huwag masyadong katawa-tawa!” Hinawakan ni Avery ang

braso niya at naglakad-lakad sa tabi niya. “Ikaw ang asawa ko. Maaari ka lamang mag-impake para sa akin at sa

mga bata.” “Sige, hindi ako mag-iimpake para sa kanya.” Pilit na ngumiti si Avery at sinuri ang mga pasa sa mukha.

“Sa tingin ko ay aabutin pa ng ilang araw para gumaling ang mga ito.” Ang kanyang mga sugat ay naging

maliwanag na dilaw mula sa malalim na berde. Malapit nang maglaho ang mga kulay, at babalik sa normal ang

kanyang balat. “Hindi na masakit ang mga ito.” “Ngunit nakakaapekto sila sa hitsura mo.” Yumuko siya para

kumuha ng face mask at isuot ito sa kanya. “Sa ganitong paraan, hindi mo na kailangang mag-alala na kutyain ka

ng iba.” “Makikilala ba ako ng aking anak na may maskara?” nag-aalalang tanong niya. “Hindi siguro! Noong si

Layla ay mahigit isang taong gulang na, she kissed me goodbye in the morning, and when I went home with a new

haircut that same night, she didn’t want me and burst out crying,” sabi ni Avery habang tumatawa, “Ang saya ng

mga bata.” “Kung gayon hindi ko ito suot.” Tinanggal niya ang maskara. “Hindi ka ba natatakot na kutyain?” “Ang

pagtingin sa akin ng iba ay hindi ko pinag-aalala.”

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify