Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1213

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 1213

Biglang naging kulay atay ng baboy ang mukha ni Cole.

“Ikaw ang nagsabing aalagaan mo siya, sa tingin mo ba hindi mo kayang tiisin ang sakit?” pang-aasar ni Avery.

“Bakit hindi ka na lang kumuha ng kidney? Bakit kailangan mong magpasok ng urinary catheter?” naiinis na sabi ni

Cole.

Ngumisi si Avery, “Gusto mo bang subukang pumili ng kidney para sa iyo? Kung naiinip ka, pagkatapos ay bumalik

sa hotel. Bumalik ka kapag ma-discharge na siya sa ospital sa loob ng isang linggo.”

Ayaw ni Cole na magtiis ng hirap para maalagaan si Adrian. Ngunit nang makitang gusto ni Avery na pumunta siya,

nagpasya siyang manatili at alagaan si Adrian.

Nang makitang iginiit ni Cole ang kanyang sariling opinyon, lumabas si Avery sa ward.

Ligtas si Adrian hanggang sa makalabas si Adrian sa ospital.

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

Ngayon ay mag-isip ng isang walang kabuluhang paraan upang matiyak na si Adrian ay hindi kukunin ni Cole.

Natagpuan niya si Wesley sa opisina ng doktor at sinabi kay Wesley ang sitwasyon. “Ang Cole na ito ay hindi

nagtatago sa kanyang mga ambisyon ngayon.”

Kumunot ang noo ni Avery, “Oo. Direkta niyang sinabi sa akin na pagkatapos niyang bawiin si Adrian, dadalhin niya

ang Sterling Group sa kanyang bulsa. Kaya hindi ko dapat hayaang kunin niya si Adrian. Sinabi niya na marami

siyang dinala na bodyguard mula sa Aryadelle, at ang mga bodyguard na ito ay malapit sa ospital ngayon.”

“Avery, huwag kang mag-alala, nandito ako. ito ay isang ospital at ang kanyang mga bodyguard ay hindi nangahas

na pumasok.” Pag-alo ni Wesley, “May no-contact order sa Bridgedale. As long as we make this law take effect, we

can make Cole to get close to Adrian.”

“Alam ko ang no-contact order, pero ano ang dapat nating gawin? Gawing epektibo ang batas na ito?” Nagsimulang

tumakbo ang utak ni Avery sa sobrang bilis.

Sinabi ni Wesley: “Isumite lamang ang patunay sa hukom na nilayon niyang saktan si Adrian.”

Avery: “Pero hindi niya sasaktan si Adrian.”

Dahan-dahang sinabi ni Wesley, “Pagkatapos ay gagawa tayo ng ebidensya na balak niyang saktan si Adrian. Para

tratuhin ang mga tao tulad ni Cole, kailangan nating isantabi ang kabaitan at sinseridad.

Tumango si Avery: “Wesley, gawin mo lang ang sinabi mo. Kamusta si Shea ngayon?”

“Hindi siya nagising ngayon.” Hindi siya maaaring samahan ni Wesley sa intensive care unit, kaya naghihintay na

lamang siya ng balita sa opisina ng doktor.

“Tiyak na magigising siya ngayon, at mas mahaba ang gising niya kaysa kahapon.” Mariing sabi ni Avery.

“Well. Nahanap mo na ba ang kinaroroonan ni Elliot?” Si Wesley ang pinaka nag-aalala kay Elliot bukod kay Shea.

Hindi dahil mas nagmamalasakit si Wesley kay Elliot, ngunit nag-aalala siya kay Avery.

Kung hindi mahanap ni Avery si Elliot, hindi na babalik sa normal ang buhay niya.

“Pagkatapos ilipat ni Elliot ang kanyang mga share, hindi na siya nag-log in sa kanyang social account at email

address.” Bagama’t medyo nadismaya siya, hindi siya pinanghinaan ng loob, “Plano kong bisitahin lahat ng kaibigan

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

niya. Kung hindi ko talaga siya mahanap, ipapa-publish ko ang ‘The missing person notice’ na may malaking pera.”

Humalakhak si Wesley: “Nakikita ko ang iyong determinasyon na hanapin siya, ngunit maaaring gusto ni Elliot na

maghukay ng butas sa lupa. Kung sobrang proud siya, kung nakikita niya ang sarili niya sa missing person notice,

siguradong hindi siya komportable.”

“Wala akong masyadong pakialam. Hangga’t nandiyan ang kanyang kinaroroonan, handa akong subukan ang

anumang paraan.”

Tanghali na, nagising si Shea mula sa pagka-coma.

Nagising siya sa oras na ito, mas maganda kaysa kagabi.

“Wesley, Avery.” Mahina ang kanyang boses, ngunit tumpak niyang tinawag ang kanilang mga pangalan,

“Nagtagumpay ba ang operasyon ko?”

“Naging matagumpay ang iyong operasyon. Ikaw ay bubuti at gaganda araw-araw.” sabi ni Wesley.

Itinaas ni Shea ang gilid ng kanyang bibig at nakahinga ng maluwag: “Kung gayon maaari ko bang makita ang aking

kapatid? Avery, tawagan mo siya. Gusto kong marinig ang boses niya… gusto ko rin siyang yakapin.”

Isang hindi natural na emosyon ang bumungad sa mga mata ni Avery, at pagkatapos ay sa harap niya, dinayal niya

ang numero ni Elliot.

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify