Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1645

Matapos ang halos isang linggo o higit pa, umalis si Ben Schaffer mula sa paliparan ng Aryadelle at nagpakita sa

kabiserang paliparan ng Yonroeville sa mababang paraan.

Sa paglalakbay na ito, hindi na siya partikular na nag-ulat muli kay Elliot. Pero nang tawagan niya si Elliot para

humingi ng leave, hindi na nagtanong si Elliot. Parang salamin sa puso nila ang mga sinabi nila sa kasal ni Shea

noon.

Si Ben Schaffer ay lumabas ng airport, at isang pigura ang agad na umindayog sa kanyang harapan.

“Ikaw ba si Mr. Schaffer?” Magalang na tanong ng isang medyo may edad na.

Tumango si Ben Schaffer.

“Pinadala ako ng aking ginang para sunduin ka. Halika rito.” Sabi ng middle-aged na lalaki.

Nakita ni Ben Schaffer na magalang ang kabilang partido, kaya sumunod siya. Noong una ay gusto niyang makipag-

ugnayan kay Rebecca pagkatapos niyang dumating, ngunit patuloy siyang tinatanong ni Rebecca kung kailan siya

darating.

Kaya bago sumakay ng eroplano, nagpadala siya ng impormasyon sa paglipad ni Rebecca.

Makalipas ang kalahating oras, huminto ang sasakyan sa harap ng isang villa.

Bumaba si Ben Schaffer sa sasakyan, at lumabas kaagad ang yaya at pinapasok siya sa bahay.

“Naka-confine pa ang babae namin at hindi nababagay na lumabas. Patawarin mo ako.” Paliwanag ni yaya.

“Okay lang ba si Hazel?” Mas nag-aalala si Ben Schaffer sa bata.

“Araw-araw dumarating ang doktor. Ang sabi ng doktor kaninang umaga ay okay na si Hazel. Hangga’t walang pag-

ulit sa loob ng isang buwan, ito ay magiging maayos.” Dinala ng yaya si Ben Schaffer sa bahay.

Pagkatapos magpalit ng sapatos, nakita ni Ben Schaffer si Rebecca na hawak-hawak si Hazel sa sala.

Ang kabanatang ito ay ibinigay ng infobagh.com. Bisitahin ang infobagh.com para sa araw-araw na update.

“Hello Ben Schaffer.” Lumapit si Rebecca kay Ben Schaffer at malumanay na binati, “Salamat sa pagpunta sa akin

at kay Haze. Kapag lumaki na si Haze, sasabihin ko talaga kay Haze na ang Tiyo Ben mo ang nagbigay ng

pangalang ito sa iyo.”

Napatingin si Ben Schaffer kay Haze sa mga bisig ni Rebecca.

Ang maliit na lalaki ay mas maliit kaysa sa inaasahan.

Mahimbing siyang nakatulog habang nakapikit.

“Gusto mo bang yakapin si Haze?” tanong ni Rebecca.

Bahagyang umubo si Ben Schaffer: “masyado pa siyang bata, hindi ko siya mahawakan. At natutulog siya,

natatakot akong gisingin siya.”

“Hindi siya magigising. Mayroon siyang 24 na oras sa isang araw, mga 20 oras na tulog.” Nagkusa si Rebecca na

ibigay ang bata kay Ben Schaffer, “Hindi makakapunta si Elliot dito. Kung yakapin mo siya, it counted as Elliot

hugging her too.”

Natakot si Ben Schaffer na baka mahulog si Haze sa lupa, kaya agad niyang iniunat ang kanyang mga kamay at

kinuha ang bata.

Marahil ay dahil sa sobrang tigas ng kanyang postura, pagkatapos na hawakan ang bata sa kanyang mga bisig,

iminulat niya ang kanyang malalaking matingkad na mga mata sa ilang sandali.

Sa sandaling nakilala ni Ben ang maitim na mga mata ng bata, ang puso ni Ben Schaffer ay tinamaan na parang

electric shock!

Itong bata, itong buhay na bata…hindi ba si Layla?

Napatitig si Ben Schaffer sa maliit na mukha ng bata, hindi nakaimik sa gulat.

Napansin ni Rebecca ang pagiging abnormal ni ben. Ngumiti siya ng matamis at sinabing, “Sa tingin mo ba si Haze

ay kamukhang-kamukha ni Layla? Dahil anak siya ni Elliot, medyo magkahawig sila ni Layla. Kung nakikita lang siya

ni Elliot sa sarili niyang mga mata, siguradong hindi siya handang iwanan.”

Nakabawi si Ben Schaffer mula sa pagkabigla.

“Rebecca, kamukha ni Layla si Avery, hindi si Elliot.”

“I’ve seen photos of Layla, and I think kamukha din ni Layla si Elliot otherwise, how would you explain it? Kamukha

namin ng anak ni Elliot si Layla?” Nakipagtalo sa kanya si Rebecca.

Hindi nakaimik si Ben Schaffer nang tanungin siya ni Rebecca.

Hindi niya alam kung paano sasagutin, at hindi niya maipaliwanag.

“Sinabi ng doktor na ang bata ay maaaring maging higit at higit na katulad ko kapag siya ay lumaki.” Nagpatuloy si

Rebecca, nang makitang hindi siya nagsalita, “Ayoko siyang kamukha ko. Sana maging kamukha niya si Elliot.”

“Rebecca, ang pangalan na ibinigay ko sa iyong anak… Bakit hindi mo ito palitan?” Bumaling ang mga mata ni Ben

Schaffer kay Rebecca, “Pumunta ako dito sa pagkakataong ito hindi lamang para bisitahin ang bata, kundi para

sabihin din sa iyo ang iniisip ni Elliot.”

Tahimik na hinintay ni Rebecca na sabihin niya ang mga sumusunod na salita.

“Hindi makikilala ni Elliot ang batang ito. Ayaw niyang magkaroon ng apelyido ang batang ito. Para mapalitan mo ng

Jobin ang apelyido ng bata.” Tumingin sa kanya si Ben Schaffer, “Hazel Jobin, napakaganda nito.”

Bahagyang namumula ang mga mata ni Rebecca: “Kailangan mo bang baguhin ito?”

Sinabi ni Ben Schaffer, “Iminumungkahi ko sa iyo na baguhin ito. Kung pipiliin mong bigyan ang batang ito ng

apelyido na Foster, maniwala ka sa akin, lalo lang siyang kapopootan ni Elliot. Kung sa iyo ang kanyang apelyido,

maaaring hindi siya masyadong galit ni Elliot. Dahil sa pangyayaring ito ilang araw na ang nakalipas, labis siyang

nalungkot. Ipinakita ko sa kanya ang mga larawan ng bata, at alam niya rin na ang bata ay kamukha ni Layla,

ngunit hindi nito mababago ang katotohanan na magiging tapat siya kay Avery at sa kanyang kasal. “

Pakiramdam ni Rebecca ay parang binugbog siya ng hamog na nagyelo, at nalanta ang buong katawan niya.

“Hindi siya pupunta dito para makita ako at ang bata… Kung dadalhin ko ang bata sa Aryadelle para hanapin siya.”

“Huwag mong gawin ito.” Ben Schaffer continued to persuade her, “At least not now. Hanggang sa magbago ang

relasyon nila ni Avery, hinding-hindi niya kayo makikita ni Haze. Kung pipilitin mong gawin ang lahat, ikaw lang at

ang iyong mga anak ang masasaktan. “

“Nakita ko.” Napaluha si Rebecca, “Ben Schaffer, kailan ka aalis?”

Ang kabanatang ito ay ibinigay ng infobagh.com. Bisitahin ang infobagh.com para sa araw-araw na update.

“Hindi ko alam. Pero hindi ako magtatagal dito.” Sagot ni Ben Schaffer.

“Pwede bang manatili ka rito ng ilang araw? Gumugol ng mas maraming oras kasama si Haze? Pakiramdam ko

wala ka na sa pagkakataong ito, at hindi ka na babalik pa.” Nabulunan si Rebecca, “Siguro pinanganak ko si Haze,

isang Mali lang.”

Nang makita siyang napaka-pesimista at masakit, hindi nakayanan ni Ben Schaffer at sinabing, “Mananatili ako ng

tatlong araw nang higit pa.”

“Salamat. Pwede ka bang manatili sa bahay ko? Pagkamatay ng tatay ko, ako lang mag-isa sa bahay. Madalas

pakiramdam ko panaginip lang.” Nakatira ngayon si Rebecca at ang bata sa bahay na tinitirhan ni Kyrie noon.

Tumingin si Ben Schaffer sa paligid.

Sa bahay na ito, bukod kina Rebecca at Haze, may ilang yaya at bodyguard. Hindi naman siya nahihiyang tumira

dito. Bilang karagdagan, pumunta siya dito upang makita si Haze, kaya ang pamumuhay dito ay ginagawang mas

komportable na makita si Haze.

Ben: “Nakakaistorbo ako.”

“Bakit ka mag-abala? Mas maganda kung makikita mo si Haze taun-taon.” Pasasalamat na sabi ni Rebecca.

“Hangga’t hindi ka nakikigulo, taon-taon kitang makikita.” Bumagsak ang mga mata ni Ben Schaffer sa mukha ni

Haze at hindi maiwasang purihin, “Ang cute ni Haze. Ang cute ni Layla.”

…….

Aryadelle.

p>Ang serye ng mga kaganapan na kasama sa pagsusuri ng listahan ng Wonder Technologies ay tinawag na black

swan event ng mga netizens.

Walang mag-aakalang mabibigo ang ganitong kalaking kumpanya. Hindi lamang ito bumaba, ngunit nasangkot din

ito sa mas malubhang mga krimen sa ekonomiya.

Pati si Elliot ay kasali.

Sa bagong conference launch ng produkto ng Tate Industries, itinaas ng mga reporter ang kanilang mga kamay at

nagtanong kay Avery.

“MS. Tate, ang ilang mga tao ay nagsabi na ang Wonder Technologies ay nawasak ng Tate Industries. Iniisip ko kung

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

mayroon kang dapat ipaliwanag.” Tanong ng reporter.

Tumingin si Avery sa camera nang mahinahon: “Dapat mong itanong ang tanong na ito sa taong nagsabi na ang

Wonder Technologies ay nawasak ng Tate Industries. Dahil wala akong alam dito. Hindi rin alam ng team ko.”

Ang reporter ay patuloy na nagtanong: “Ms. Tate, narinig ko na ang bagong produkto na inilunsad mo sa

pagkakataong ito ay orihinal na binalak ng Wonder Technologies… Na-poach mo ang R&D team ng Wonder

Technologies bago pa handa ang Wonder Technologies na ilunsad ang bagong produkto. Bagay ba ito?”

Avery: “Hindi ko alam kung laktawan ng lahat ang slot. Kung laktawan mo ang slot, dapat ay mauunawaan mo ang

pag-uugali ng ibang tao sa paghahanap-trabaho.”

“MS. Tate, ngayon ang Tate Industries ay kaanib sa Sterling Group, Ito ba ay nasa ilalim ng kontrol ng Sterling

Group, o ito ba ay pinapatakbo nang independyente?”

Avery: “Hanggang ngayon, ang pamamahala ay kasama ang orihinal na koponan.”

“MS. Tate, totoo ba na si Sofia, ang legal na tao ng Wonder Technologies, ay sinentensiyahan ng limang taon sa

unang pagkakataon? Siya talaga ang nanay ni Elliot. Hindi ba masyadong maganda ang relasyon ng mag-ina nila?

Sabi sa Internet, na-frame daw si Sofia, kung hindi dahil kay Elliot, bakit hindi siya tinulungan ni Elliot?” Ang reporter

ay naghagis ng mas nakakalito na mga tanong.

Direktang kinuha ni Mike ang mikropono mula kay Avery at sumagot para sa kanya: “Sa tingin mo ba ay diyos si

Elliot, o sa tingin mo ba ay gumagawa ng batas si Elliot? Nakagawa ng krimen si Sofia, kaya dapat siyang

maparusahan ng batas. Sa Aryadelle, dapat kang sumunod sa mga patakaran ng Aryadelle. Ang batas, akala ko

common sense na alam ng lahat, pero hindi ko inaasahan na maiintindihan mo.”

Namutla at namula ang reporter na nagtanong sa audience.

“At saka, masyado kang nagmamalasakit sa relasyon ni Elliot sa f*ck, bakit hindi mo ako iwan ng numero, at kapag

natapos na ang press conference, hahayaan ko siyang tumawag sa iyo nang direkta, okay?” Dala ng tono ni Mike

ang Malakas na amoy ng usok.

Dinala ni Avery ang mikropono upang mapagaan ang kapaligiran ng eksena.

Ang kabanatang ito ay ibinigay ng infobagh.com. Bisitahin ang infobagh.com para sa araw-araw na update.

“Sana lahat ng mga mamamahayag at kaibigan ay magtanong pa ng mga katanungan kaugnay ng press

conference. Hindi ako tutugon sa anumang hindi nauugnay na mga tanong sa hinaharap. Salamat sa iyong pag-

unawa.”

Makalipas ang kalahating oras, natapos ang event.

Hinubad ni Mike ang isang bote ng tubig at iniabot ito kay Avery.

“Mayroon bang pakiramdam ng kawalan?” Kinuha ni Mike ang kanyang bote ng tubig, humigop, at nagtanong.

“Ang ibig mong sabihin ay bumagsak ang Wonder Technologies, at wala akong kalaban, kaya magiging walang

laman ito?” Humigop ng tubig si Avery at sinimulang pag-isipang mabuti ang tanong na ito, “Walang laman. Dahil

ang daming kinuhang pera ni Wanda, hindi ko alam ngayon. Saan ka magiging masaya. Sa tuwing naiisip ko iyon,

sumasakit ang puso ko.”

“Hindi pera mo ang kinuha.” Umirap si Mike, “Tingnan mo!”

“Hugasan mo ang iyong mukha ng luha!” Kinuha ni Avery ang telepono at sinipat ang oras, “No wonder I feel

hungry, let’s go eat!”

Mike: “Sige.”

“Gusto kong makita si Sofia sa hapon.” Kasama niya si Avery mula sa hotel, “Tinawagan ako ni Sofia minsan, at

sinagot ni Hayden.”

Panunukso ni Mike, “Gustong humingi ng tulong sa iyo ni Sofia, di ba? Walang kwenta kung tanungin ka niya. Pero

ayos lang na bisitahin mo siya, anyway, hindi titingin si Elliot.”

“Bakit ang laki ng opinyon mo kay Elliot? Okay lang na sabihin mo yan sa harap ko, pero wag mong gawin sa harap

niya.” Tumingala si Avery kay Mike, at mabilis na nagbago ang isip, “Huwag mo ring sabihin sa harap ko.

Nalulungkot din ako.”

Kinagat ni Mike ang labi, mukhang nagtatampo.

“Napakabait ko sa kanya ngayon. Tapos na ang nakaraan.” Nagpatuloy si Avery, “Mike, sumusulong ang mga tao.

Binitawan ko siya, at pinakawalan ko ang sarili ko.”

Labis na naantig si Mike nang marinig ang mga sinabi nito.

Mike: “Nakikita ko. Basta masaya ka talaga, hindi ko na kailangang mag-ingat.”

“Ako ay lubos na masaya. Si Elliot ay napakabuti sa akin at sa aming mga anak.” Naalala ni Avery ang relasyon nila

ni Elliot. Habang nasa daan, hindi maiwasang umangat ang sulok ng kanyang bibig, “Pero pupuntahan ko si Sofia, at

ayoko munang sabihin sa kanya pansamantala. I’m afraid na bad mood siya.”

Medyo nagulat si Sofia nang makita niya si Avery.

“Si Elliot ba ang nagtanong sa iyo na sumama?” Si Sofia ay nakaposas sa kanyang mga kamay, ang kanyang mga

mata ay kumikislap sa pag-asa.

Umiling si Avery: “Tita, medyo naging abala siya kamakailan. Kapag hindi siya masyadong busy in the future,

isasama ko siya para makita kayong magkasama.”

“Alam kong busy siyang tao. Huwag mo siyang hilingin na puntahan ako, ayokong puntahan niya ako.

Nararamdaman ng mga batang pinalaki ko na ako ay isang kahihiyan at hindi ako kailanman nakikita.” Malungkot

na sinabi ni Sofia, “Maaaring isaalang-alang na ako ay nagkasala at nararapat.”

Hindi alam ni Avery ang isasagot.

“Tita, may pagkakataon ka pa para i-commute ang sentence mo. Kung maaari mong i-commute ang iyong

pangungusap, dapat kang maging maingat sa iyong paglabas mamaya, at huwag kang magpalinlang muli ng mga

hindi pamilyar na tao.”

“Salamat sa pag-aliw sa akin.” Medyo naantig si Sofia. Medyo hindi rin komportable.

Ani Avery, “Kung may kailangan ka sa hinaharap, maaari mo akong tawagan at ihahatid ko ito sa iyo. Hindi kita

matutulungan, maliliit na bagay lang ang kaya kong gawin para sa iyo.”

Sofia: “Maaari kang magkaroon ng pusong ito, labis akong naantig.”

Dumating ang oras ng pagbisita.

Pinagmasdan ni Avery si Sofia na dinadala sa isang mabigat at kumplikadong kalooban.

Limang taon, para sa mga kabataan, ay maaaring lumipas sa isang iglap, ngunit kapag si Sofia ay matanda na,

pagkatapos gumugol ng limang taon sa bilangguan, maaaring madama niya na ang mundo ay nagbago.

Ang kabanatang ito ay ibinigay ng infobagh.com. Bisitahin ang infobagh.com para sa araw-araw na update.

Pagkalabas ng kulungan, mabilis na inayos ni Avery ang kanyang kalooban. Binalak niyang kausapin si Elliot tungkol

kay Sofia sa gabi. Marahil dahil iniwan na siya ng kanyang mga magulang, ayaw niyang makitang malungkot ang

pagkamatay ni Sofia.

Habang pabalik sa kumpanya, nakatanggap si Avery ng tawag mula kay Wesley. Binagalan niya ang sasakyan,

nagsuot ng Bluetooth headset, at sinagot ang telepono.

“Avery, pwede ka bang pumunta sa bahay ko?” Parang sinakal ang boses ni Wesley sa pagmamakaawa.

Agad na pinaharurot ni Avery ang sasakyan sa gilid at huminto.

Kumunot ang noo niya at nag-aalalang sinabi, “Brother Wesley, anong nangyari?”

Sa telepono, huminga ng malalim si Wesley: “Buntis si Shea.”

Natigilan si Avery.

…..

pamilya Brook.

Umupo si Shea sa sofa, umiiyak na may luha sa buong mukha.

Tumayo si Elliot sa harapan niya na may taimtim na ekspresyon, ang tensyon ng kanyang katawan.

Bago siya makalapit ay naramdaman ni Shea ang lamig na nagmumula sa kanya.

Tumabi si Wesley kay Elliot, parang natatakot na magalit si Elliot at atakihin si Shea.

Pagkarating ni Avery ay agad na hinila ni Wesley si Elliot palayo ng ilang hakbang.

“Kuya Wesley, anong nangyayari? Bakit buntis si Shea?” Tumayo si Avery sa harap ni Elliot at tinanong si Wesley.

“Avery, ako iyon… Sinadya ko iyon.” Umiyak si Shea na may pulang mga mata at pasulput-sulpot ang kanyang

boses, “Gusto ko ng mga bata… Nakikita kong may mga anak kayo, naiinggit ako. ……Kaya ako…”

Naiiyak na sabi ni Shea dito, at ang sumunod na mga salita ay dumikit sa kanyang bibig at hindi makalabas.

Iniunat ni Wesley ang kanyang kamay upang tapikin siya sa likod, at sa pamamagitan ng paraan ay nagpatuloy sa

kanyang mga salita: “Hindi niya alam kung saan matutunan ang pamamaraan, ngunit nabutas niya ang condom.”

Natahimik si Avery.

Talagang napakatapang na ginawa ni Shea. Malinaw niyang alam na mahina siya at pinakamabuting huwag

magkaanak.

Pinaalalahanan siya ni Elliot, at pinaalalahanan din siya ni Avery.

At kapag pinaalalahanan siya, ang kanilang saloobin ay napakaseryoso.

Maganda ang pangako ni Shea noon, pero behind the scenes, ginawa niya ang ganoong bagay!

“Saan mo ito natutunan?” Naikuyom ni Elliot ang kanyang mga kamao at galit na galit na umungol, “Sino ang

nagturo sa iyo na gawin ito?!”

“Hindi… walang nagtuturo… nasa phone ko. Tignan mo…” Niyakap ni Shea ang braso ni Wesley at tumingin kay

Elliot na may takot, “Kuya, pasensya na…hindi na ako masunurin ulit…pero sorry talaga. Gusto kong manganak ng

anak para kay Wesley…”

“Hindi!” Pinutol siya ni Elliot, “Bago mabuo ang bata, bilisan mo na sirain mo. Ito ay gagawa ng pinakamaliit na

pinsala sa iyo.”

Luha si Shea, Agad na sinambulat ang pilapil.

Pinunasan ni Wesley ang kanyang luha gamit ang tissue at inaliw siya: “Shea, makinig ka sa kapatid mo. This time

kasalanan ko naman. Kapag pinatumba mo ang bata, itali ko.”

Elliot accused, “You shouldn’t have a relationship with her at all. Hindi ako pumayag sa inyong dalawa sa simula,

dahil nag-alala ako tungkol dito! Wesley, hindi mo talaga kayang alagaan si Shea!”

Ang kabanatang ito ay ibinigay ng infobagh.com. Bisitahin ang infobagh.com para sa araw-araw na update.

Sa pagharap sa akusasyon ni Elliot, Natahimik si Wesley.

Para mabuntis si Shea, nakaramdam siya ng kasalanan at karapat-dapat sa kamatayan at siya ang may kasalanan.

“Elliot, huwag mong sisihin si Kuya Wesley. Talagang ayaw ni Kuya Wesley na mabuntis si Shea.” Agad na nagsalita

si Avery para gumaan ang kapaligiran nang makita niyang tumitindi ang sigalot.

“Kung ayaw niyang mabuntis si Shea, bukod sa hindi siya nakikipagtalik kay Shea, puwede siyang magpa-sterilize

bago makipagtalik! Pero hindi niya ginawa yun! Kahit na magsuot siya ng condom, may panganib ng hindi

sinasadyang pagbubuntis. Nakikita ko talaga. Wala siyang sinseridad para alagaang mabuti si Shea.” Tumingin si

Elliot kay Avery at itinaas ang kanyang pagdududa.

“Elliot, hayaan mo na lang si Shea na patayin ang bata. Huwag gumawa ng ganoong kalaking apoy. Tinakot mo si

Shea.” Napatingin si Avery kay Shea.

Namamaga si Shea na umiiyak ang mga mata. Matagal na siyang hindi nakikita ni Avery na malungkot.

“Okay, hindi ako galit.” Pinaikot-ikot ni Elliot ang kanyang Adam’s apple, at tumingin kay Shea ng matalas na mata,

“Shea, dadalhin kita sa ospital. Pagkatapos ng operasyon, pwede ka nang umuwi sa akin. Walang kinalaman ang

bagay na ito.”

Nang marinig ang mga salita, agad na niyakap ni Shea ang katawan ni Wesley, ayaw pumunta sa ospital kasama si

Elliot, at ayaw makipaghiwalay kay Wesley.

Walang tiwala si Wesley na harapin si Elliot. Hindi niya talaga inalagaan si Shea, kaya ito ang pinakamahusay na

pagpipilian para kay Shea na bumalik sa Elliot.

Wesley: “Shea, makinig ka sa kapatid mo.”

“Huwag… Wesley, hindi ka nagkakamali… Ayokong sisihin ka ng kapatid ko.” Umiyak si Shea, bumaba sa sofa at

naglakad papunta kay Avery, “Avery, please help me and Wesley! Ayokong patayin ang bata, at ayokong mahiwalay

kay Wesley. Mahal ko si Wesley, at mahal din ako ni Wesley.”

“Shea, huwag kang umiyak.” Kumuha si Avery ng tissue para punasan ng marahan ang kanyang mga luha, at

mahinang sinabi, bawat salita, “Hindi bagay ang katawan mo para magkaanak. Baka hindi ka pa magkaanak noon,

at mawawalan ka ng buhay. Huwag magsugal. Iisa lang ang buhay, at kung matalo ka sa taya, wala kang

makukuha.”

Seryosong inisip ni Shea ang mga salitang ito at sinabing, “Sa huli, nagpasya siya at sinabing, “Gusto ko pa ring

ipanganak ang sanggol na ito. Avery, maaari ba akong mamuhay ayon sa aking sariling mga ideya tulad ng isang

normal na tao… Kung mamatay ako nang hindi sinasadya, hindi ko rin ito pagsisisihan.”

“Hindi ka nagsisisi… Hindi ka nagsisisi! Hindi ka nagsisisi kapag namatay ka, so paano ako?!” Lalong naging

mabangis ang ekspresyon ng mukha ni Elliot.

Dapat magsalita si Avery para kay Shea, pero hindi niya magawa.

Sarili lang ang iniisip ni Shea, hindi ang mood ni Elliot.

Si Elliot ay pinrotektahan siya ng mabuti, at pinrotektahan siya hanggang ngayon, paano niya makikita na

nakakahanap siya ng sarili niyang paraan?

Para siyang may hawak na kutsilyo sa puso niya.

“Kuya, pwede na siguro akong magka-baby. Kita mo naman na okay na ako, halos normal na akong tao.” Gustong

sumugal ni Shea.

Hindi siya nangahas na sabihin kahit kanino na ang dahilan kung bakit gusto niyang sumugal ay hindi dahil sa

pagkahumaling niya sa mga bata, kundi dahil hiniling ng ina ni Wesley na magkaroon siya ng anak para kay Wesley,

at pumayag siya.

Para sa kanya, kung may ipinangako si shea sa iba, dapat niyang gawin.

Kung hindi, magkakaroon siya ng masamang konsensya.

“Saan ka parang normal na tao? Malayo ka sa normal na tao!” Kahit kailan ay hindi payag si Elliot na pagalitan siya,

pero ngayon, kung hindi niya ito gigisingin, pipilitin niyang gawin ang sarili niyang bagay, “Normal people have

brains, do you have any brains? Ang mga normal na tao ay hindi naghahanap ng kamatayan, paano ang tungkol sa

iyo?”

“Huwag mo siyang pagalitan.” Hindi na nakinig si Wesley kaya pinutol niya ito ng mariin, “Kasalanan ko ang lahat,

dahil hindi ako nakagawa ng maayos.”

Napatingin si Avery sa naglalakihang asul na mga ugat sa noo ni Wesley.

Hindi pa niya ito nakitang galit na galit.

“Elliot, naniniwala akong kukumbinsihin ni Kuya Wesley si Shea. Tayo muna! Hayaan mo silang huminahon.”

Hinawakan ng mahigpit ni Avery ang malaking palad ni Elliot at gusto siyang paalisin dito.

Medyo naninigas ang mga palad niya, at nang hawakan ni Avery ang mga kamay niya, kitang-kita niya ang

bahagyang panginginig ng katawan nito.

Ang kabanatang ito ay ibinigay ng infobagh.com. Bisitahin ang infobagh.com para sa araw-araw na update.

Ang pagkapatas sa pagitan nina Elliot at Shea ay hindi malulutas ang anumang mga problema. Imposibleng

makitungo si Elliot kay Shea sa parehong paraan ng pakikitungo niya sa kanya sa simula.

Napatingin si Elliot kay Shea na nagtatago sa mga bisig ni Wesley, mukhang takot na takot, na para bang isa siyang

halimaw sa baha.

Si Shea ay napagkamalan at nagtago sa likod niya. Ngayon, mayroon na siyang Wesley at hindi na nakikinig kay

Elliot.

Ang puso ni Elliot ay parang nahulog sa isang ice cellar. Inalis niya ang tingin sa mukha ni Shea, tumalikod at

naglakad patungo sa pinto.

Nang makitang aalis na siya, halos sumigaw si Shea, “Kuya! Pasensya na! Ginalit na naman kita!”

Dati itong sinasabi ni Shea kay Elliot, at magiging malambot ang puso ni Elliot, pero ngayon, kasing tigas ng bakal

ang puso niya.

Hindi tumigil si Elliot. Hindi nagtagal, nawala siya sa paningin ni Shea.

Napaiyak si Shea: “Wesley, ayaw na sa akin ng kapatid ko. Pinalungkot ko siya.”

Tiningnan ni Wesley ang kanyang masakit na hitsura at labis na naguguluhan: ” Shea, sabihin mo sa akin, bakit hindi

mo siya pinakinggan?”

Si Wesley ang tumawag kay Elliot.

Dahil hiniling ni Wesley kay Shea na ibigay ang bata, ngunit hindi nakinig si Shea. Si Elliot lang ang matawagan ni

Wesley.

Sa hindi inaasahang pagkakataon, hindi man lang pinakinggan ni Shea ang mga sinabi ni Elliot. Hindi lang siya

nakinig, lumaban din siya.

Pinalitan ni Wesley si Elliot at naiintindihan niya kung bakit galit na galit si Elliot.

“Gusto kong magkaroon ng baby para sa iyo… Wesley, gusto ko lang itong baby.” Namamaos ang boses ni Shea.

“Ayoko ng mga bata. Shea, hindi ko sinabi sa iyo na gusto ko ang mga bata.” Malupit na sinabi ni Wesley para isuko

niya ang bata, “On the contrary, I hate children very much. Sapat na sa akin ang pagkakaroon mo, wala akong

pasensya o lakas para mag-alaga ng mga bata.”

“Ngunit nanganak ako ng isang sanggol, at hindi ko kailangan ng pangangalaga mo. Kaya kong alagaan ang

sanggol, at makakatulong ang nanay mo sa pag-aalaga nito…” paliwanag ni Shea sa kanya.

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

Biglang narinig ni Wesley ang misteryo: “Sabi ng nanay ko ay makakatulong siya sa pag-aalaga sa aming sanggol?”

“Ang nanay ko ang nagpaanak sa iyo… Ang nanay ko ang nagturo sa iyo na magbutas ng condom… Ang nanay ko

ang pumilit sa iyo…” ang haka-haka ni Wesley dito, namumula ang mukha, at hindi napigilan ang mga yabag niya

at naglakad patungo. ang pintuan.

Natigilan si Shea.

Hahanapin ni Wesley ang kanyang ina. Kung talagang nanay niya ang nagdi-pressure kay Shea, hindi siya

magdadalawang-isip na putulin ang relasyon sa kanyang ina at pigilan si Shea na patuloy na magkamali.

“Wesley!” Mabilis na naglakad si Shea sa harapan niya, na humarang sa kanyang daraanan, “Huwag kang pumunta

sa nanay mo…wala itong kinalaman sa nanay mo. Ako ang gustong manganak sa iyo… Gusto kitang gantihan.”

“Ayokong magbayad ka!” Hindi napigilan ni Wesley na mag-hysterical, “Kung pakakasalan mo ako para bayaran

ako, hiwalayan na natin.”

“Ayoko ng divorce.” Niyakap siya ni Shea at muling umiyak ng mapait, “Wesley, bawat isa sa inyo ay may kanya-

kanyang kagustuhan at pangarap, at mayroon din ako! Ang aking mga hiling at pangarap ay para sa iyo. Gusto

kong magkaroon ng anak. Kung hindi ko matutupad ang hiling na ito, pagsisisihan ko ito habang buhay…”

Lumabas sina Avery at Elliot sa pamilya Brook at sumakay sa kotse.

Tiningnan ni Avery ang kanyang determinado at mabagsik na mukha at ang mahinang luha sa kanyang mga mata,

at nakaramdam ng colic sa kanyang puso.

“Elliot, huwag kang malungkot. Hikayatin kong mabuti si Shea.” Gusto siyang yakapin ni Avery.

“Hindi siya makikinig. Siya ay matigas ang ulo, mas matigas ang ulo kaysa sa iba.” Sabi ni Elliot sa paos na boses,

pinaandar ang makina, at pinaandar ang sasakyan palabas at sinabing, “Avery, iuuwi na kita.”

“Ano naman sayo?” tanong ni Avery.

“May something sa company. Kailangan kong bumalik mamaya ngayon.” Masyadong abala si Elliot ngayon,

tinawagan siya ni Wesley, at pumunta siya rito pagkatapos umalis sa kanyang trabaho.

Sinabi ni Avery, “Kung gayon, tumigil ka. Mag-isa akong magda-drive pabalik mamaya. Gusto kong makasama si

Shea kahit sandali.”

Kinagat ni Elliot ang kanyang mga ngipin, huminga ng malalim, at inihinto ang sasakyan.

Pagkababa ni Avery sa kotse, pinanood niya itong pinaalis ang sasakyan bago tumalikod at naglakad patungo sa

komunidad.

Ang kabanatang ito ay ibinigay ng infobagh.com. Bisitahin ang infobagh.com para sa araw-araw na update.

Sa 4:30 ng hapon, si Elliot ay nagmaneho pabalik sa kumpanya. Pumasok siya sa opisina gamit ang harapang paa,

at tumunog ang telepono sa likurang paa.

Inilabas niya ang kanyang mobile phone at nakita ang isang video call mula kay Ben Schaffer.

–Dapat gabi na sa Yonroeville ngayon.

–Gumawa ng video si Ben Schaffer sa puntong ito, ano ang problema?

Isinara ni Elliot ang pinto ng opisina at kinuha ang video call.

Akala niya pagkatapos mag-video call, makikita niya ang pamilyar na mukha ni Ben Schaffer, pero kung hindi, ang

lumabas sa video ay hindi si Ben Schaffer, kundi… Rebecca!

Sa hapunan, naghanda si Rebecca ng masarap na alak para kay Ben Schaffer.

At tinawag si Lorenzo para samahan si Ben Schaffer na uminom.

Matapos uminom ng sobra si Ben Schaffer, nasuka siya sa gulo. Hanggang ngayon ay nakatulog siya ng

mahimbing.

Kaya kinuha ni Rebecca ang kanyang mobile phone at nakipag-video call kay Elliot.

Gusto ni Rebecca na makita ni Elliot si Haze gamit ang sarili niyang mga mata.

She was very sure na hangga’t nakita ni Elliot si Haze, siguradong may nararamdaman siya para sa batang ito.

Siguro, pupunta siya sa Yonroeville para sa Haze.

“Elliot, huwag ibaba ang video call… Mangyaring huwag ibaba ang tawag!” Rebecca said, tears falling, “Ben

Schaffer is sleeping now, palihim kong kinuha ang cell phone niya at tinawagan ka. Gusto ko lang makita mo ang

anak natin. Sinabi ni Ben Schaffer na kamukhang-kamukha ni Haze si Layla… At saka, pinalitan ko ang pangalan ni

Haze. Ang pangalan niya ay Hazel Jobin.”

Dahil sa pangungusap na ito, hindi agad ibinaba ni Elliot ang video call.

Inayos ni Rebecca ang camera para maging rear camera.

Nahagip agad ni Elliot ang usok sa kuna.

Nauna nang ginising ni Rebecca si Haze, kaya binuksan ni Haze ang malalaking mata at tumingin sa camera.

Napatingin si Elliot sa masigla at cute na maliit na mukha ng bata sa screen, at agad na kinurot ang puso niya!

“Haze, tingnan mo, ito ang iyong ama!” Binuhat ni Rebecca si Haze mula sa kama, saka inikot ang camera sa

harapan, tinutukan ang sarili at ang anak, “Haze, kailangan mong tandaan Dad! Oh! Ang iyong ama ay isang

napakalakas at napakahusay na tao.”

Hindi pinakinggan ni Elliot ang sinabi ni Rebecca. Nakatuon ang mga mata nito sa bata sa kanyang mga bisig.

Napakabata ngayon ni Haze at wala siyang naiintindihan. Nagkataon na ang inosente at ignorante na maliit na

mukha na iyon, na naging dahilan upang masira ng kanyang matigas at malamig na puso ang kanyang mga

depensa.

Hindi pa niya nakita si Layla noong ipinanganak ito, ngunit kitang-kita niya ang anino ni Layla sa mukha ni Haze.

“Elliot, napakabuti ng anak natin. Pagkatapos niyang ipanganak, dahil sa mahina niyang katawan, hindi sinasadyang

nahawa siya ng pulmonya. Sa loob ng halos isang linggo, hindi ako pinayagan ng doktor na bumisita. Pero sinabi sa

akin ng doktor na napakabuti niya at bihira siyang umiyak. Nakaka-problema, para mabilis siyang maka-recover.”

Sabi ni Rebecca dito, nabulunan ulit ang boses niya, “She is really good… Elliot, I know you can’t come to see her,

but can you talk to her once in a while? Nagpasa ako ng video at hinahayaan kang makita ni Haze?”

“Hindi.” Tinanggihan ni Elliot ang kanyang kahilingan nang hindi nag-iisip.

“Alam ko…alam ko…sinabi sa akin ni Ben Schaffer. Si Avery ang hindi pumayag na makilala mo ako, ni hindi mo

gusto si Haze. Si Avery ang nagpilit sa iyo na maging isang So…”

Bumagsak ang luha ni Rebecca sa mukha ni Haze, nagulat si Haze at agad na tumingin sa kanya, “Elliot, hindi kita

pipilitin. Pinakiusapan ako ni Ben Schaffer na huwag pumunta sa Aryadelle para istorbohin ka dahil mahihirapan ka

lang nito, kaya hindi ko na dadalhin ang bata para hanapin ka. Makakasiguro ka…”

Malamig at seryoso ang ekspresyon ni Elliot: “Hindi ako pinilit ni Avery. Lahat ng desisyon ko, Lahat yan ay bunga ng

sarili kong deliberasyon. Rebecca, wala akong nararamdaman para sa iyo, at hindi na natin kailangang makipag-

ugnayan. Itong batang ito, kung ayaw mong palakihin, kaya ko siyang palakihin. “

“Elliot, bakit mo sinabi ang mga malupit na salita?” Humihikbi si Rebecca.

“Kung gayon, huwag mong gawing sangla si Hazel para i-blackmail ako sa hinaharap. Kung gagawin mo, ito ay

magiging kontra-produktibo lamang.” Binigyan siya ni Elliot ng pagbabakuna nang maaga, “Alinman sa pagpapalaki

mo sa kanya ng maayos, at maaari kitang bigyan ng suporta sa bata.”

“Ako mismo ang susuporta sa kanya…Ayoko ng sustento sa bata!” Mabilis na nagdesisyon si Rebecca, “Elliot,

parang ang tigas mo talaga. Ayaw ko na sa akin at sa batang ito…”

“Hindi ko gusto ang isang bata.” Elliot corrected her, “Ayoko na ulitin yung sinabi ko. Wala kang makukuha sa akin.”

Dahil ibinigay na ni Elliot ang lahat kay Avery.

Kahit na nakikita niya ngayon si Haze at naaawa sa kawawang batang ito, hinding-hindi magbabago ang ugali niya

kay Rebecca dahil dito.

Ang kabanatang ito ay ibinigay ng infobagh.com. Bisitahin ang infobagh.com para sa araw-araw na update.

“Hindi ka ba talaga pupunta dito para makita ako?” Malamig at maputla ang mukha ni Rebecca, at nanginginig ang

boses.

“Hindi.” sabi ni Elliot. Hindi siya pupunta sa Yonroeville, at ginawa niya ang sinabi niya.

“Kung hindi ko dadalhin ang aking anak para hanapin ka, hindi na ba kita makikita sa buhay ko?” Tanong ni

Rebecca, “Kahit na ang bata ay isang taong gulang, sampung taong gulang, nasa hustong gulang, nakapagtapos ng

kolehiyo, nag-asawa at nagkaanak, hindi ka ba sasama?!”

“Oo.” Si Elliot ay walang puso hanggang sa huli, sinira ang mga iniisip ni Rebecca.

“Okay, okay…I know…I really know…” Niyakap ni Rebecca si Haze, at napaluha.

Natakot si Haze at nagsimulang umiyak.

Tiningnan ni Elliot ang umiiyak na mukha ng kanyang anak, at halos hindi mapigilan ang galit: “Rebecca! Hindi mo

ba naririnig na umiiyak ang anak mo?! Kung hindi mo kayang pangalagaan ang bata, ibigay mo sa akin!”

May pakialam si Elliot kay Haze! Kung wala siyang pakialam kay Haze, hindi siya magagalit at pagalitan si Rebecca

sa pag-iyak.

Agad na pinunasan ni Rebecca ang kanyang mga luha, binuhat si Haze, at humimok ng ilang salita ng mahina.

Matapos tumigil sa pag-iyak si Haze, tumingin ulit siya sa camera.