Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1708

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 1708

Ilang beses binasa ni Mike ang text message na ipinadala niya, ngunit hindi niya maintindihan ang ibig niyang

sabihin.

Gusto ba niyang ibigay ang custody ni Layla kay Avery, o gusto niyang bumalik si Avery at tumira ulit sa kanya?

Ang ibig niyang sabihin sa pagitan ng mga linya ay hindi maliwanag at nakakalito.

Humiga si Mike sa escort bed hawak ang cellphone ni Avery. Pagkaraan ng ilang sandali ay nag-alinlangan, nag-text

siya pabalik: [Payag ka bang ibigay sa akin ang kustodiya ni Layla?]

Matapos maipadala ang mensahe, binabantayan ni Mike ang kanyang telepono, naghihintay ng tugon.

Kung payag si Elliot na ibigay ang kustodiya ni Layla kay Avery, maipapangako ni Mike na hindi siya papagalitan sa

hinaharap.

Makalipas ang mga sampung minuto, bumalik ang mensahe ni Elliot: [may sakit ang anak mo, wala ka nang

pakialam sa sitwasyon niya ngayon, ang pag-iingat niya lang ang iniintindi mo.}

Nang makita ang tugon na ito, galit na galit si Mike na umakyat ang dugo sa kanyang ulo, at mabilis na nag-type

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

ang kanyang mga daliri sa screen: [Kaninong kasalanan ang nagkasakit si Layla? Ikaw! Hindi mo siya inalagaan,

anong karapatan mong akusahan ako?]

Pagkatapos i-type ang string ng text na ito, huminga ng malalim si Mike at pinindot ang send button.

Kung hindi pa nakita ni Avery ang mga bagay-bagay ngayon, hindi siya maglalakas-loob na gayahin siya gamit ang

kanyang mobile phone.

Nakita ni Elliot ang sagot niya at nalungkot siya.

Gusto niya itong makausap ng maayos, ngunit hindi niya ito sinasadya.

Gayunpaman, gusto niyang makipag-chat sa kanya tungkol kay Layla.

Natakot siya na hindi niya sagutin ang telepono, kaya nagpadala siya ng mensahe: [Mag-usap tayo sa telepono

tungkol kay Layla!]

Nang i-edit ni Elliot ang text message at ipapadala na sana, antok na humikab si Mike. Dahil hindi niya agad

natanggap ang reply niya, pinatay ni Mike ang phone ni Avery.

Bago bumalik sa liwanag ang mga mata ni Avery, hindi niya magamit ang kanyang mobile phone.

Ang sabi ng doktor ay magpapagaling siya, kaya hindi na kailangang i-on ang kanyang telepono.

Ipinadala ni Elliot ang text message, at pagkaraan ng halos dalawang minuto, dinayal niya ang numero nito.

——Paumanhin, ang user na iyong na-dial ay naka-off, pakisubukang muli sa ibang pagkakataon.

Biglang namula ang mukha niya!

Nilinaw niya sa text message na tinawagan niya ito para sa negosyo ni Layla, ngunit hindi lang nito sinasagot ang

mga mensahe nito, pinatay pa nito ang telepono upang maiwasan ang mga tawag nito.

Muntik nang masabi ni Avery: wag mo akong pakialaman!

Bagama’t hindi niya ito sinabi, ang kanyang mga aksyon ay labis na nasaktan sa kanya.

Natulog si Layla hanggang tanghali at nagising.

Pagkagising niya ay nagsalin agad ng gamot si Mrs Cooper para maiinom niya.

Umupo si Layla sa kama at tumingin sa paligid.

Nang makita niya ang sarili sa silid, naalala niya ang eksena nang umalis ang kanyang ina at kapatid.

“Layla, naaalala mo ba ang mataas na lagnat mo sa gabi?” Nakita ni Mrs. Cooper na medyo nataranta si Layla,

kaya sinabi niya, “ Umabot sa 40 degrees ang lagnat mo, at dinala ka ng tatay mo sa ospital. May karayom ka pa.”

Hindi napahanga si Layla. Ang alam lang niya ay wala siyang kapangyarihan at hindi komportable.

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

“Nangako siya na dadalhin ako sa lugar ng aking ina.” Malabong naalala ni Layla na pumayag ang kanyang ama sa

kanyang kahilingan.

“Inom ka muna ng gamot, nagpapahinga ang tatay mo. Kapag natapos mo ang gamot, tatawagan ko siya.”

Mahinahong sinabi ni Mrs. Cooper, “Layla, saan ka man nakatira sa hinaharap, sana ay malusog ka. Gaano hindi

komportable ang magkaroon ng sakit. Hindi lang ikaw ang naghihirap, pati mga magulang mo ang naghihirap.”

“Ako ay nakatira kasama ang aking ina at kapatid na lalaki mula noong ako ay ipinanganak, at hindi ako maaaring

mahiwalay sa kanila.” Binuksan ni Layla ang matingkad na aprikot na mata at seryosong sinabi.

Kumunot ang noo ni Mrs. Cooper, “Buweno, sabihin mong mabuti sa iyong ama, huwag mo siyang awayin. Hindi mo

alam kung gaano siya kalungkot nung sinabi mong ayaw mo sa kanya kagabi. Mahirap sabihin kung sino ang tama

at kung sino ang mali sa kanilang mga gawain. Malalaman mo kapag matanda ka na.”

Natapos ni Layla ang pag-inom ng gamot, at lumabas si Mrs. Cooper na may dalang mangkok na walang laman.

Ilang sandali pa ay pumasok na si Elliot sa kwarto. Isinara niya ang pinto at naglakad papunta sa kama ni Layla,

tinitigan ang mahinang mukha ng kanyang anak.

“Layla, tinawagan ko ang nanay mo, pero hindi niya sinasagot.” Totoong ipinaliwanag ni Elliot ang bagay sa kanyang

anak, “Nagpadala ako sa kanya ng mensahe, ngunit sumagot siya.”

Mataman siyang tinignan ni Layla.

“Sabi ko sa kanya, pag-usapan na lang kita sa phone, pero in-off niya ulit ang phone niya.”

Para maniwala ang anak sa sinabi nito, iniabot ni Elliot ang telepono kay Layla.

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify