Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1829

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 1829

“Nay…” Agad na lumapit si Robert kay Avery, itinaas ang kanyang ulo at pinandilatan si Kara ng malaki, maitim,

makintab na mga mata, “Ito ang aking ina, hindi ang iyong ina!”

“Ngayon lang kasama mo ang nanay mo Speaking, ikaw mismo nagtago sa likod ni Sister Kara!” Lumapit si Tammy,

sabi at tumawa, “Dahil hindi mo hinayaang yakapin ng nanay mo si Sister Kara, kaya hindi ka na makakapagtago sa

nanay mo in the future! Kung hindi! Yayakapin ng nanay mo ang ibang bata.”

Natakot si Tammy na paiyakin si Robert, kaya kinuha niya ang kanyang anak mula sa mga bisig ni Avery.

Hindi inaasahan ni Avery na magseselos si Robert.

Halata namang ayaw ni Robert sa kanyang ina.

“Robert, pwede ka bang yakapin ni nanay?” Lumuhod si Avery sa harap ng anak at masuyong tumingin dito,

“Gustong-gusto ka ni nanay na yakapin. Katulad ng pagyakap sa kanya ng nanay ni ate Kara.”

Labis na nahirapan si Robert, sa wakas ay tumingala kay Tammy at Kara, at saka iniunat ang kanyang maliit na

braso.

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

Nang makita ito, agad na binuhat ni Avery ang kanyang anak.

Sa sandaling ito, naramdaman ni Avery na parang pag-aari niya ang buong mundo.

Ngayon ang pangalawang beses na nagkita ang kanilang mag-ina mula nang bumalik ito sa Aryadelle. Sa hindi

inaasahang pagkakataon, pumayag si Robert na yakapin siya nang magkita sila sa pangalawang pagkakataon.

Ito ay nangyayari nang mas mabilis kaysa sa naisip niya.

“Avery, kung nami-miss mo si Robert sa hinaharap, isasama ko si Robert para makipaglaro sa iyo.” Ibinaba ni

Tammy ang kanyang anak at dinampot ang bag sa lupa, “Diba sabi mo hindi ka muna aalis sa ngayon, kaya ibibigay

ko sa iyo may dala akong soup tonics.”

Pinanood ni Avery si Tammy na inilabas ang tonics sa bag.

“Kung sa tingin mo ay masyadong mahirap ang stewing soup, makakahanap ka ng yaya na dalubhasa sa

pagluluto.” Sabi ni Tammy, “Hoy, paano si Mike? Hindi ba kayo nagkabalikan? Umalis na ba siya?”

Avery: “Hindi pa. Pumunta siya kay Chad para uminom.”

“Oh, kumain ka na ba?” Sabi ni Tammy sabay lakad papuntang kusina.

Malamig na kawali, malamig na kalan, walang palatandaan ng apoy.

“Hindi pa ako kumakain…” Niyakap ni Avery si Robert at sumunod, “May gagawin ako ngayon, kaya hindi ako

nagluto mag-isa.”

“Bilisan mo at humanap ka ng yaya! Kung hindi, hindi ka makakain ng tatlong beses sa isang araw. Maging on time,

mag-ingat sa mga problema sa tiyan.” Sabi ni Tammy, “Anong gusto mong kainin? Bibigyan kita ng takeout.”

“Hindi ako picky eaters, you can order whatever you want!” Niyakap ni Avery si Robert at ayaw bumitaw.

“Okay, alam kong hindi ka kumain, kaya dadalhan kita ng hapunan sa daan.” Bumuntong-hininga si Tammy, “Gusto

kitang sorpresahin.”

“Medyo nagulat ako.” Labis na naantig si Avery, “Ito ay hindi ako nagkusa na sabihin sa iyo sa susunod na pagbalik

ko sa Aryadelle. Sa huli, alam ninyong lahat na bumalik ako.”

Naisip pa nga ni Avery na hindi niya makikita si Robert nang ganoon kadali, ngunit dinala ni Ben Schaffer si Robert

sa kanyang lugar kahapon.

Masyadong masama ang tingin niya kay Elliot at sa mga taong nakapaligid sa kanya.

Ngayon ay tila hiwalay na sila ni Elliot, at ang ugali ng lahat sa kanya ay katulad pa rin ng dati.

“Kapag nakuha mo ang iyong Ph.D, nagkaroon ako ng kutob na babalik ka sa Aryadelle.” Tinapos ni Tammy ang

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

takeout at inilapag ang kanyang mobile phone sa mesa, “Pagbalik mo sa Aryadelle sa pagkakataong ito, manatili ka

sandali! At least makilala mo ng mabuti si Robert.”

Tumango si Avery.

Sa sandaling ito, nagpumiglas si Robert sa kanyang mga bisig, na parang gusto niyang bumagsak sa lupa.

Agad naman siyang binitawan ni Avery.

Sino ang nakakaalam, hinawakan ng maliit na lalaki ang kanyang kamay: “Nanay, ang aming pamilya ay kulang sa

pagkain!”

Avery: “???”

Natigilan din si Tammy.

Medyo mahaba ba ang reflex arc ni Robert?

Nang magsalita siya tungkol sa kawalan ng pagkain ni Avery kanina ay hindi niya ibinuka ang kanyang bibig. Ngayon

ay nag-uusap sila tungkol sa ibang mga paksa, ngunit bigla siyang nag-react.

“Robert, gusto mo bang imbitahan ang iyong ina sa bahay ng iyong ama para sa hapunan?” Napatingin si Tammy

sa gwapong mukha ni Robert at nakangiting tanong.

“Mmmm!” Hinawakan ni Robert ang kamay ni Avery at hindi binitawan.

Mukhang hinihintay niyang tumango si Avery para sumang-ayon.

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify