Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1862

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 1862

Lalo na gusto ni Avery na mag-drill ng butas sa lupa. Alam niyang tiyak na wala sa utos ni Elliot ang sinabi ni Robert.

Ibinuka at itinikom ni Robert ang kanyang bibig para sabihing may gusto ang kanyang kapatid sa kanyang ina, kaya

dapat ay pinatulog niya ang kanyang ina sa bahay upang mapasaya ito.

“Robert, maaari naming anyayahan ang iyong ina na maglaro sa bahay sa araw, ngunit sa gabi ang iyong ina ay

kailangang bumalik sa kanyang bahay upang matulog.” Hinawakan ni Elliot ang ulo ng kanyang anak, “Lahat ng tao

ay may kanya-kanyang tahanan at dapat pumunta sa kani-kanilang tahanan para matulog.”

Mukhang naiintindihan ni Robert ngunit hindi naiintindihan: “Gusto ng pusa na pumunta sa bahay ng pusa, ang aso

sa bahay ng aso, at ang ina sa bahay ng ina.”

Lahat: “???”

Hindi mapigilan ni Avery ang pagtawa: “Robert, sa susunod na pumunta ka sa bahay ng nanay mo para maglaro.

Ayos ka lang ba?”

Robert: “Pupunta ako kapag umalis ang kapatid ko.”

“Ang galing talaga ni Robert.” Tuwang-tuwa si Avery na napakaganda ng relasyon ng ate at kuya.

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

Maya-maya ay busog na ang mga bata at umalis na sa mesa, at ang mga babaeng hindi umiinom ay umalis din sa

mesa.

Dinala ni Tammy si Avery sa labas ng villa para huminga.

“Avery, magkasundo ba talaga kayong dalawa?”

“Tama iyan! Ipinaliwanag ni Elliot kung ano ang nangyari sa akin sa simula. Pero hindi ko alam kung dapat ba akong

maniwala o hindi.” Nakalanghap ng sariwang hangin si Avery, “Minsan na akong nilalagnat. Ngayon ay natatakot

akong maulit ang parehong pagkakamali, kaya sa pagkakataong ito ay gusto kong manatiling gising.”

Tammy: “Actually, kahit hindi na kayo mag-asawang dalawa, as long as you maintain the current relationship where

you can eat at the same table, it’s not bad. Sabagay, masyadong pangit ang hiwalayan ninyong dalawa. Akala ko ay

hindi na kayo magkakasundo habang buhay… Ang pangunahing bagay ay mayroon kayong magandang ugali at

sapat na mapagbigay. Kung ako sayo, hinding hindi ko mapapatawad si Elliot sa buhay ko.”

Avery: “Bakit?”

“Tanging ang katotohanan na pinilit ka ni Elliot na ibenta ang kumpanya, hindi ako makahinga.” Kumunot ang noo ni

Tammy, “Ang mabahong ugali naman ni Elliot, bagay lang siyang makasama ang babaeng nagmamahal sa kanya to

the point na maging irrational. Hindi niya minamaliit ang mga babaeng iyon.”

Tumawa ng mahina si Avery: “Tammy, sarili kong desisyon na ibenta ang kumpanya. Wala itong kinalaman kay

Elliot.”

“Hindi dahil nagbukas ng branch ang Tate Industries sa Bridgedale. Ibinenta mo ba ang kumpanya kung gusto mong

ibagsak ang iyong kumpanya?” Nagtaka si Tammy, “Ang bersyon na narinig ko ay palaging ganito.”

Umiling si Avery: “Hindi iyon ang eksaktong dahilan. Ito ang iniisip ko. Pagod na pagod ako at gusto kong makuha

ang pera sa aking mga kamay, kaya ibinenta ko ito.”

Tammy: “Okay! Mukhang na-misunderstood ko siya.”

“Tammy, sabi ni Elliot hindi niya ako narinig sa phone nung nag-uusap kami sa phone. Sa tingin mo posible ba?”

Nag-aalinlangan si Avery, “Maganda ang phone ko. Ito ay gumagana nang maayos sa loob ng ilang taon.

Tammy: “Hindi ka niya naririnig?”

“Oo! Nire-record niya ang tawag sa oras na iyon. Sa ikalawang kalahati ng tawag, walang boses mula sa akin.”

Napakamot ng ulo si Tammy: “Hindi ko rin maintindihan ito. Bakit ngayon lang kayong dalawa nag-usap? Bukas,

hindi ba mas madaling malaman?”

Nainis din si Avery: “Nagkaroon ako ng problema sa mata ko noon, at sobrang nanlumo ako. Napaka-impulsive ko

rin. Pagkatapos ng operasyon sa magkabilang mata, hindi ko mahawakan ang aking telepono sa loob ng ilang

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

buwan.”

Tammy: “Avery, anuman ang gawin mo, hindi ito mahalaga sa iyo.”

“Pero kung talagang hindi alam ni Elliot ang sitwasyon ko noon, hindi ko na siya masisisi. Kung tutuusin, pareho

kaming proud. Mas gugustuhin ko pang maupo at humiwalay ng landas at ayoko nang magsabi pa ng ilang salita

para malinawan ang lahat. Nawawalan na yata ng mukha kung sino pa ang magsabi.” Nagmuni-muni si Avery.

Tammy: “Kung gayon, huwag sisihin ang sinuman, maaari kang mamuhay ng isang magandang buhay sa

hinaharap, at magpalaki ng tatlong anak nang magkasama, para lahat ay magiging masaya.”

Sabi ni Avery, “Oo. Sa harap namin ni Layla ngayon, hiniwalayan niya ang relasyon nila ni Norah Jones. Nakakahiya.

Kahit alam kong hindi niya sinabi sa akin.”

“Paano mo malalaman na hindi? Para isantabi ito para sa iyo? Paano kung para sayo yun? Alam niyang single ka pa

rin, at baka gusto ka niyang bawiin.” hula ni Tammy.

Avery: “Ganoon din ang sinabi ni Layla.”

“Ano sa tingin mo?” tanong ni Tammy.

Sagot ni Avery, “I don’t have any idea. Gusto ko lang makabawi kay Haze ng mabilis. Kapag nakabalik ako Haze,

nasa mood na ako para pag-usapan ang iba pang mga bagay.”

Tammy: “Kung babalikan ni Elliot si Haze, magagawa mo ba? Hayaan siyang tubusin ang kanyang mga merito?

Tutal, may apat kang anak! Apat! Diyos ko, hindi ko maisip ang tungkol dito!”

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify