Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1928

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 1928

Pagkatapos maghilamos ay lumabas ng kwarto si Avery.

Nakasarado ang pinto ng katabing kwarto, dapat nagpapahinga pa si Elliot.

Bababa muna si Avery para mag-almusal. Habang naglalakad siya papunta sa pinto at lalabas na sana, bumukas

ang pinto ni Elliot.

Si Elliot ay maayos na nakadamit, na may sariwang mukha, at naglakad patungo kay Avery.

“Bakit ang aga mong gumising?” Nagtatakang tanong ni Avery.

“Avery, hindi ka rin ba bumangon?” Lumabas si Elliot kasama niya, “Tingnan mo ang mga dark circle mo, nawalan

ka ng tulog kagabi?”

“Hindi, nakatulog ako, pero binabangungot lang ako.” Sabi ni Avery na tinakpan ng mga kamay ang bibig. Humikab

siya, “Puntahan mo ang kasabwat na iyon pagkatapos ng almusal!”

Tiningnan siya ni Elliot na may pag-aalalang tingin, at iminungkahi, “Kung hindi ka kakain ng almusal, bumalik ka

muna sa iyong silid at umidlip muna? Baka mas masarap ang tulog mo sa maghapon.”

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

Avery: “Mayroon bang siyentipikong batayan?”

“Hindi.” Natigilan si Elliot, “O uminom ka ng gamot?”

“Hindi ako nahihirapang makatulog, kaya hindi ko kailangan ng gamot.” Tinanggihan ni Avery ang kanyang

mungkahi, “Huwag ugaliing umasa sa gamot. Ito ay gamot, tatlong puntos ng lason.”

Elliot: “Ngunit maraming malalang sakit na nangangailangan ng pangmatagalang gamot.”

Sabi ni Avery, “Kung mayroon kang malalang sakit, kailangan mong uminom ng gamot. Kung wala kang sakit,

huwag umiinom ng gamot nang walang pinipili. Parang menor de edad na sakit at sakit, kaya mo yan mag-isa. Hindi

na kailangang uminom ng gamot. Ganun din sa mga bata. Huwag mong gawing banga ng gamot ang dalawa kong

anak.”

Walang lakas ng loob na sumagot si Elliot.

Pinandilatan siya ni Avery at binantaan siya ng mga mata.

“Nagkakasakit si Robert tuwing nagbabago ang panahon. Hindi ko na kailangan pang magdetalye kung gaano

kaawa ang bata. Dapat bigyan siya ng gamot, kung hindi ay iiyak siya.” Elliot confessed truthfully, “Ayos lang si

Layla. Mukhang dalawa o tatlong beses sa isang taon.”

Alam ni Avery na may sakit at nakakaawa ang bata, kaya hindi niya ito sinisisi.

Avery: “Noong nasa tabi ko si Layla, halos dalawang beses sa isang taon ako nagkasakit.”

“Dalawa o dalawa o tatlong beses, hindi ba ang pagkakaiba?” Nag-isip si Elliot ng ilang segundo, “Nagkakasakit din

ako tatlo o apat na beses sa isang taon.”

Avery: “Mahina ka, proud ka pa?”

“Ano naman sayo? Hindi ka ba nagkakasakit buong taon?” Sagot ni Elliot, “Napakagaling mo, kaya hihilingin kong

alagaan mo ako at ang anak ko?”

Naramdaman ni Avery na humukay siya ng butas para sa sarili.

Pagkatapos mag-almusal, nang maisipan niyang makipagkita sa kriminal na kasabwat na nagbalita tungkol sa

hukay ng bangkay, agad siyang nabuhayan ng loob, na walang bakas ng pagkabalisa.

“Tatawagin ko ang mga bodyguard.” Inilabas ni Elliot ang kanyang cellphone at tatawagan na sana ang dalawang

bodyguard.

Ani Avery: “Maaga pa. Dahil nagpapahinga pa sila, magpahinga na sila! Kaya natin mag-isa.”

Bahagyang tumaas ang kilay ni Elliot: “Trabaho nila na protektahan tayo. Lumabas tayo at sa hotel sila matutulog?

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

Sigurado ka ba?”

Hindi nanatili si Avery sa maliliit na detalyeng ito: “Hindi ba sinabi mo na nakakulong ang tao sa detention center sa

sentro ng lungsod? Hindi kami pumupunta sa mga malalayong lugar, at ayos lang kung walang bodyguard. Kung

takot ka, tawagan mo ang bodyguard mo!”

Kinuha ni Avery ang tasa ng gatas at ininom ang gatas. Siyempre nag-aatubili si Elliot na aminin na siya ay

mahiyain.

Itinabi ni Elliot ang kanyang telepono at pumunta sa detention center kasama siya.

Tumawag ang dalawa ng isang espesyal na kotse sa hotel at pumunta sa detention center.

Pagdating sa detention center, agad na inilabas ng mga tauhan ng police station ang kasabwat na kriminal.

Laking gulat ni Avery nang makita ang nasa katanghaliang-gulang na babae na nakagapos ang mga kamay sa

kanyang harapan.

Ito…hindi ba ito ang babaeng nakilala niya noong huling pumunta siya sa Yonroeville?

Nagkasundo silang dalawa sa ospital.

Humingi ang babae ng sapat na pampatulog para sa euthanasia, nagkunwari siyang pumayag, at pagkatapos ay

sinabi sa kanya ng babae na ibinenta si Haze kay Aryadelle.

Hindi niya inaasahan na magkikita pa sila nang ganoon kaaga.

Sa hindi inaasahan, ang babaeng ito ay talagang nakabasag ng isang nakakagulat na sorpresa.

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify