Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1939

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 1939

Hindi nakalusot ang telepono.

“Sinusubukan mong tawagan ang iyong boss?” Sabi ng bodyguard ni Avery.

Nais ding bisitahin ng bodyguard ni Elliot ang hukay ng bangkay, kaya tinawagan niya si Elliot.

“Hindi rin ako makalusot! Nag-appointment ba silang dalawa para mag-shut down?”

“Posible. Bakit hindi tayo pumunta sa hukay ng bangkay ngayon! Bumalik ka pagkatapos basahin, para hindi na

masyadong mahaba.” Ang mga bodyguard ay hindi masyadong natatakot kay Avery, kaya mas kaswal sila.

Matapos mag-isip ng ilang segundo, sinabi ng bodyguard ni Elliot, “Magpapadala muna ako ng mensahe sa boss

ko.”

Ang bodyguard ni Avery: “Pagkatapos ay magpapadala din ako ng mensahe sa aking amo.”

Matapos magpadala ng mensahe ang dalawang bodyguard sa kani-kanilang mga amo, umalis na sila ng hotel at

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

nagmaneho papuntang suburbs. .

Medyo maulap ang panahon ngayon, at tila umuulan anumang oras.

Kulay abo ang eksena, na may bakas ng kakila-kilabot.

Dalawang bodyguard, na nakasuot ng maskara, ang lumakad sa gilid ng cordon.

“Mga walang ginagawa, mangyaring huwag lumapit!” Lumapit ang isang staff at pinaalalahanan sila.

Masyadong gustong lapitan ng bodyguard ni Avery ang hukay ng bangkay, kaya sinabi niya, “Mga bodyguard kami

ni Elliot. Pumunta kami dito para makita kahapon ng hapon.”

Hindi makapaniwalang tumingin ang bodyguard ni Elliot sa bodyguard ni Avery, at ang mga mata nito ay

nagsasabing: Napakawalanghiya mo!

Bumulong sa tenga ang bodyguard ni Avery: “Sa wakas, mahigit isang oras na kaming nagmaneho. Sayang naman

at hindi ako pumunta at tingnan.”

Hindi narinig ng staff ang kanilang mga bulong, ngunit nakilala silang dalawa.

Dumating sina Elliot at Avery kahapon ng hapon, at dumating din ang dalawang matatangkad na bodyguard na ito.

“Bakit hindi dumating sina Mr. Foster at Miss Tate?” Pinapasok sila ng staff sa cordon.

“Pagod sila ngayon, kaya tara na at tingnan natin.” Seryosong sabi ni Avery bodyguard.

“Oh, tingnan natin! Ang gawain dito ay talagang nakakainip, iyon ay, upang ilabas ang mga buto sa ibaba. Walang

ibang magawa kundi tingnan ang mga buto.” Nakipagkwentuhan ang staff sa kanilang dalawa.

“Oo, ngunit nakakagulat na makita ang napakaraming bangkay nang sabay-sabay.” Sabi ng bodyguard ni Avery.

“Ito ang unang pagkakataon na nakakita ako ng ganoong eksena sa mga nakaraang taon… Hindi nakakagulat na

hindi nakayanan ni Miss Tate noong nakaraang araw. Siya ba ay may sakit?” Sinabi ng staff, “Naalala ko na sinabi ni

Miss Tate na gusto niyang tumulong.”

“Hindi ba sila dumating kahapon?” Hindi maiwasang magtanong ng bodyguard ni Elliot.

Natigilan sandali ang staff: “Hindi dumating! Hindi mo ba alam ang itinerary nila?”

“Maaga silang umalis kahapon at hindi kami pinayagang sumunod…” Nahihiyang paliwanag ng bodyguard, “Alam

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

kong tiyak na hindi sila pumunta rito. Siguradong dadalhin nila tayo kapag napakalayo na nila.”

“Tapos baka pumunta sila sa ospital kahapon! Medyo malaki pa rin ang workload ng pagsubok. Tulad ng aming

panig, ito ay karaniwang manu-manong trabaho, ngunit hindi talaga ito kinakailangan. Nandito si Miss Tate para

tumulong.” Napatingin ang staff sa kanilang dalawa, “Pumunta ka ba dito ngayon para lang tingnan?”

Natigilan ang dalawang bodyguard.

“To be honest, medyo kulang tayo sa manpower dito.” Bumuntong-hininga ang staff, “Nakikita mo naman na hindi

masyadong maganda ang panahon ngayon, maaaring umulan anumang oras. Ngunit napakaraming mga bangkay

sa lupa dito, at kailangan silang dalhin sa kotse sa harap. …ang sasakyan na iyon ay hindi maaaring imaneho … ang

aming mga tauhan ay pagod ng ilang mga batch …”

Nagkatinginan ang dalawang bodyguard at sinabing, “Kung ganoon ay tumulong tayo. “

“Salamat, salamat! Maraming salamat! Bibilhan kita ng protective suit!”

Sa ganitong paraan, ang dalawang bodyguard ay nagpunta mula sa pagtakbo upang panoorin ang kaguluhan

hanggang sa pagiging mga libreng porter.

Humihingal silang dalawa at isang buong araw sa hukay ng bangkay.

Pagbalik sa hotel kinagabihan, naglakad ang dalawa sa lobby at tahimik na umupo sa sofa sa lobby.

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify