Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1973

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

“Familiar kasi ako kay Bridgedale, and I remember na classmate kita dati, so tatanungin muna kita.” Sagot ni Avery,

“Magtatanong din ako tungkol sa iba pang espesyal na eroplano nang paisa-isa.”

“Ganyan ah! Diba hiwalay na kayo ni Elliot? Nawawala siya ngayon, ano ang kinalaman nito sa iyo? Sabik na sabik

kang mahanap siya, gusto mo pa ba siya?” Si Emilio ay parang questioning machine, na may palaging tanong,

“Dahil gusto mo pa rin siya, bakit gusto mong hiwalayan?”

“Kahit maghiwalay kami, ex-husband ko siya at tatay ng anak ko! Kahit anong mangyari sa kanya, kahit na ayaw ko

na sa kanya, hindi ako papayag!” sabi ni Avery. Nang matuwa siya, hindi napigilang tumaas ang boses niya.

Emilio: “Ikaw ay talagang isang mabait at matuwid na babae. Kailan ka pupunta sa Bridgedale? Iimbitahan kita sa

hapunan.”

“Hindi na kailangan.” Tumanggi si Avery.

Dahil hindi makapagbigay ng kapaki-pakinabang na impormasyon si Emilio, hindi na kailangang makipag-ugnayan.

“Pinapuri lang kita sa pagiging mapagmahal at matuwid, ngunit ibinaling mo ang iyong mukha at hindi nakilala ang

sinuman.” Napabuntong-hininga si Emilio,

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

“Maraming koneksyon ang tatay ko. Kung gusto mong mahanap si Elliot, baka makatulong ako?”

Avery: “Hintayin mo ang tulong mo. Magpapasalamat ulit ako.”

Emilio: “Huwag masyadong makatotohanan! Magkaklase tayong dalawa…”

“Tatlong taon na akong kindergarten! Mag-iisang taon na kayong magkaklase.” Pinabulaanan ni Avery ang titulong

‘matandang kaklase’,

“Kung talagang makakapagbigay ka ng mga kapaki-pakinabang na pahiwatig, talagang taimtim akong

magpapasalamat sa iyo.”

“Salamat lang ha? Kung mayroon akong ibang mga kinakailangan, maaari mo ba akong masiyahan?” Tanong ni

Emilio sa kanya.

Hindi masyadong nag-isip si Avery sa tanong niya.

Dahil ngayon hangga’t maaari niyang mahanap si Elliot, handa siyang ibigay ang lahat.

“Syempre. Hangga’t matutulungan mo akong mahanap si Elliot, hinihiling kong banggitin mo ito!” Saad ni Avery.

“Avery, isa kang hangal na babae! Para sa isang lalaki, sulit ka ba? Alam mo bang nangako ka sa akin ng maraming

pera? Nangako ka sa akin ngayon lang, at maire-record ko ito!” Inalis ni Emilio ang kanyang mapang-uyam na

saloobin at seryosong sinabi, “Kung nahanap ko talaga si Elliot, at makikita ko kung paano mo ito pagsisihan.”

“Mag-usap tayo kapag nahanap mo na si Elliot! Hinding-hindi ko pagsisisihan ang sasabihin ko!” Sabi ni Avery,

pagkatapos mag-isip ng ilang sandali, “Naalala ko na may kuya ka sa pamilya mo, mas may kinikilingan ang tatay

mo sa kuya mo… Hindi ko alam kung tama ba ang pagkakaalala ko? Kung tutulungan mo akong mahanap si Elliot,

mabibigyan kita ng maraming pera.”

“Avery, magkano ang pera mo? Haha! Partial talaga ang papa ko sa panganay kong kapatid, dahil ang panganay

kong kapatid ay ipinanganak ng asawa niya, at ako lang naman ang illegitimate na anak niya sa labas, at hindi ako

makatayo sa stage. Pero nakaraan na iyon, at ngayon ay mas maganda ang pakikitungo sa akin ng aking ama.”

Sinabi ni Emilio ang mga bagay na ito, hindi talaga. Pakiramdam ng kahihiyan, “Hindi mapipili ng mga tao ang

kanilang pinagmulan, ngunit maaari nilang baguhin ang kanilang kapalaran.”

“Nabago mo na ba ang iyong kapalaran?” Tila kontrolado ni Avery ang kanyang hinaharap na buhay matapos

marinig ang kanyang mayabang na tono.

Emilio: “Hindi ako nangahas na sabihin na ito ay ganap na nagbago…”

“Dahil hindi ka pa lubos na nagbabago, bakit hindi mo kailangan ng pera? Tulungan mo akong hanapin ang

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

kinaroroonan ni Elliot, at kung mahanap mo ito, tiyak na bibigyan kita ng maraming pera! “

Emilio: “…”

“May iba pa akong gagawin, kaya hindi ako magsasalita.” Ibinaba na ni Avery ang telepono pagkatapos magsalita.

Nakita ni Mrs. Cooper na ibinaba ni Avery ang kanyang telepono at agad na lumapit na may dalang isang bowl ng

chicken soup.

Mrs. Cooper: “Avery, mayroon kang isang mangkok ng sopas upang magpahinga muna.”

“Well. Nasaan sina Layla at Robert? Bakit ang tahimik nila?” Nang matapos magsalita si Avery, inakay ni Layla si

Robert.

“Ma, sinong tinawagan mo kanina?” Kanina lang narinig ni Layla si Avery na may kausap sa telepono.

“Isa ito sa mga kaklase ng nanay mo dati. hiniling sa kanya ng iyong ina na tulungan siyang mahanap ang iyong

ama.” Humigop ng sopas si Avery, saka ngumiti sa dalawang bata, “Masarap ang sabaw, dapat kumain din kayong

dalawa.”

“Nay, ngayon lang kami uminom ng kapatid ko.” Lumapit si Layla sa mama niya at umupo. Pagkatapos mag-

alinlangan ng ilang sandali, sinabi niya,

“Nay, mag-aaral akong mabuti sa hinaharap.”

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify