Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 2056

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

“Avery, sa tingin mo ba gagana ang paraan na ito?” Tumabi sa kanya si Mike at nagtanong sa mahinang boses.

“Bakit hindi?” Tanong pabalik ni Avery, “Ang mga aso sa paghahanap at pagsagip ay idinisenyo upang gawin ang

ganitong uri ng trabaho.”

“Natatakot ako na hindi pa nakapunta rito si Elliot.” Sabi ni Mike, “Malapit lang sa amin, kung nandito si Elliot dati,

sobrang nakakadurog!”

Avery: “Minsan ang pinaka-mapanganib na lugar ay ang pinakaligtas na lugar.”

“Well. Kung si Elliot ay hindi pa nakapunta rito, dapat kang magpahinga sa bahay ng ilang araw, at pagkatapos ay

magpatuloy sa susunod na plano kapag ang pinsala ay gumaling. Kinausap siya ni Mike.

“Alam ko. Nanaginip ako tungkol sa kanya kagabi, at sinabi niyang hindi siya patay. Sigurado akong hindi siya patay.”

Medyo naging emosyonal si Avery,

“Mike, nakapagdesisyon na ako. Kung patay na talaga siya, mamamatay ako. Mike, ikaw na ang bahala sa mga

anak natin, ipauubaya ko sa iyo.”

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

Mike: “???”

“Boss! Paano mo nasasabi ang ganyang bagay?!” Tuwang-tuwang sabi ni Ali, “Kahit namatay talaga si Elliot

Ngayon, hindi ka pwedeng mamatay! Kailangan mong ipaghiganti si Elliot!”

“Ipaghihiganti ko talaga siya. Papatayin ko sina Travis at Margaret, at pagkatapos ay mamamatay ako.”

Nakapagdesisyon na si Avery.

Sinamaan ng tingin ni Mike si Ali.

Tuwang-tuwang sabi ulit ni Ali: “Boss! Hindi ka pwedeng mamatay! Mayroon ka pang tatlong magagandang anak!

Ah, hindi, apat! Hindi mo nahanap si Haze, paano ka mamamatay?!”

Mike echoed: “Oo, hindi ko pa rin nahanap si Haze, ano ang gagawin mo kung mamatay si Haze? Avery, pwede ka

bang huminahon kaunti?”

“Kung buhay pa si Haze, dapat walang problema para lumaki siyang buhay. Kung patay na si Haze, kahit anong

hanapin ko siya, imposibleng mahanap ko siya ulit.” Mahinahong sinabi ni Avery, “Magkakaroon ng sariling mga

anak at apo ang aking mga anak at apo. Pinag-iisipan namin ito ni Elliot kanina, at hindi mamamatay si Elliot.”

Dati, inuuna ni Avery ang bata, kahit sinong bata, lagi siyang nasa harapan ni Elliot.

Pero sa tagal ng pagkawala ni Elliot, walang sandali sa puso niya na hindi masakit.

Kapag ang isang tao ay nawala ang paniniwala at kahulugan ng buhay, bawat segundo ay magiging labis na

pahihirapan.

Ang ganitong uri ng sakit ay hindi maaaring ibahagi sa mga tagalabas. Kahit pa sabihin, hindi maiintindihan ng mga

tagalabas.

Ayaw sabihin ni Avery ang mga salitang ito ngayon, ngunit naipon sa sukdulan ang mga pinipigilang emosyon sa

kanyang puso. Kung hindi niya sasabihin, hindi niya maipahayag ang kanyang emosyon.

“Kung gusto mong mamatay, hindi ka namin hahayaang mamatay ni Hayden.” Malungkot ang mukha ni Mike at

binuhusan siya ng malamig na tubig, “Once I tell Hayden what you just said, kahit hindi kumain o uminom si

Hayden, mamamatay siya. Ang oras ay isang mabuting gamot upang pagalingin ang sakit. After a year and a half,

siguradong lalabas ka. Kung hindi sapat ang isang taon at kalahati, sapat ba ang sampu o dalawampung taon? Lagi

ka naming kasama.”

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

Hindi siya sinagot ni Avery.

Alam niya na ang oras ay isang mabuting gamot. Nang pinatay at iniwan ang kanyang ina, tila lumabas siya sa

kalungkutan na iyon upang ipaghiganti ang kanyang ina. Higit pa rito, maaari siyang lumabas nang isang beses,

ngunit imposible para sa kanya na lumabas sa bawat oras.

Nanatili sina Mike at Avery sa unang palapag at naghintay.

Nagpadala si Mike ng ilang bodyguard para sundan ang SWAT sa itaas.

Maya-maya, nagmamadaling bumaba ang bodyguard: “Miss Tate! Nakita ng search and rescue dog ang amoy ni

Elliot sa ikalawang palapag!”

Nagmamadaling lumabas si Avery na parang pana pagkatapos marinig ang pangungusap na ito!

Nangingilid ang mga luha sa kanyang mga mata, at tuwang-tuwa siyang bumulong: “Alam ko… hindi siya dapat

patay… Alam kong tama ang hula ko… si Margaret ang Inagaw sa kanya…”

Mabilis na sinundan ni Mike ang kanyang lakad: “Avery, dahan-dahan kang tumakbo! Mag-ingat sa sugat!”

Bagama’t nag-aalala si Mike, hindi siya gaanong nababalisa.

Pagkatapos ng lahat, sa wakas ay nakakita sila ng matibay na ebidensya!

Report chapter Comments