Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 639

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 639 Ang malaking silid ay mayroon lamang silang tatlo. Ang kapaligiran ay medyo

kakaibang tahimik.

Umalis ang waiter pagkatapos ihain ang pagkain.

Sandaling nag-isip si Elliot. Magsasalita pa lang sana siya nang tumalon si Avery ng baril at may sinabi

muna dahil natatakot siyang magalit si Elliot kay Hayden.

“Hayden, diba sabi mo nagugutom ka? Medyo maganda ang restaurant na ito. Magkaroon ng higit

pang 46 na pagkain.

Naglagay si Avery ng malaking tumpok ng pagkain sa ulam ni Hayden.

Napayuko si Hayden at kumain. Hindi man lang niya nilingon si34 Elliot.

Kinuha ni Elliot ang isang sandok at sumandok ng sopas para kay Avery. “Kailan mo balak bumalik sa

Aryadelle?”

Ayaw kausapin ni Avery si Elliot sa harap ni Hayden dahil sobrang sensitive ni Hayden kay Elliot.

Natatakot siya na kung anumang pangungusap nito ang magpapalungkot kay Hayden, mas lalo

lamang itong lumalim sa lamat ng mag-ama.

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

“Kain muna tayo!” Ibinaba ni Avery ang kanyang tingin at sumubo ng maliliit.

Ilang sandali pa ay busog na si Hayden. Inilapag niya ang kanyang mga gamit. “Mommy, pagod na po

ako. Uuwi muna ako.”

Agad na inilapag ni Avery ang kanyang mga gamit. Gusto niyang sumama sa kanya.

“Mommy, hindi ka pa tapos! Kukunin ko si Uncle Bodyguard para pabalikin ako.” Kinuha ni Hayden ang

kanyang bag at tumungo23 palabas.

Pagkaalis ng maliit na third wheel, nakapagsalita na si Elliot.

“Babalik si Hayden sa summer camp bukas. Kailan mo balak bumalik sa Aryadelle? Maaari tayong

bumalik nang magkasama,” sabi ni Elliot.

“Ayoko nang bumalik bukas.” Magalang na tumanggi si Avery na bumalik sa Aryadelle kasama niya

bukas.

“Kung gayon, hindi na ako babalik bukas,” sabi ni Elliot, na nagbago ang isip.

Hindi nakaimik si Avery.

“Huwag kang mag-alala, hindi kita guguluhin.” Sa pagtingin sa kung gaano siya natigilan, iniba niya

ang paksa.” Sa lalong madaling panahon, ang aming anak ay magiging anim na buwang gulang.

Mabilis lumipas ang oras.”

“Ganoon ba?” Hindi iyon inisip ni Avery dahil napakaraming bagay ang nangyari. Minsan kapag naiisip

niya ito, para siyang may kakaibang bangungot.

“Ang buhay ay mabilis ding lumipas.” Biglang nasa malayo ang tingin ni Elliot. “Kamakailan lang,

naging ako

iniisip ang mga nangyari noong bata pa ako. Lumipas ang mga nakaraang dekada sa isang kisap-

mata. Parang sa isang kisap-mata, matatanda na ako at mapuputi na ang buhok.”

“Nagkaroon ka ba ng isang malungkot na pagkabata?”

“Ano ang dahilan kung bakit mo nasasabi iyan?” Ngumiti si Elliot ngunit wala siyang ekspresyon sa

mukha.

“Akala ko.” Humigop ng sopas si Avery at mapayapang sinabi, “Nahihirapan kang magtiwala sa iba,

kasama na ako.”

“Kung gayon, ano ang tungkol sa iyo?” Payapa rin ang tono ni Elliot. Ayaw niyang mag-provoke o

magsimula ng anumang away. “Inosente kami ni Nora. Bakit ka nagagalit kung ganoon? Avery, hindi

mo ako kayang pagkatiwalaan pero asahan mong magtitiwala ako sayo ng buo.”

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

Sa round na ito, nanalo siya.

Nagalit nga sa kanya si Avery dahil kay Nora.

“Lahat ng mga problema sa pagitan natin, maaari ba nating ilagay ito sa mesa nang isang beses at

para sa lahat ngayong gabi?” Nais niyang lutasin ang mga alitan sa pagitan nila.

Maya-maya pa ay isisilang na ang kanilang anak. Kailangan nilang palakihin ang bata nang sama-

sama.

“Walang mga problema.” Ibinaba ni Avery ang kanyang kutsara. Ayaw niyang pag-usapan ang

ganoong kabigat na paksa. “Ako ay pagod nang konti. Hindi ako naidlip sa hapon.”

“Ibabalik kita.” Tumayo si Elliot sa kanyang upuan at lumapit sa kanya. Tinulungan niya itong tumayo.

“Saan ka nakatira?” Kinuha ni Avery ang kanyang bag at nagtanong.

Sandaling nag-alinlangan si Elliot.

Napatingin si Avery sa medyo namumula niyang gwapong mukha. Bumilis ang tibok ng puso niya.

“Elliot, don’t tell me ngayon ka lang pumunta dito, at hindi ka pa nakakahanap ng matutuluyan?”

“Hmm, hahanap na lang ako ng hotel malapit sa pwesto mo mamaya.” Si Elliot ay parang gusto niyang

i-assure siya, pero parang ayaw din niya. “Anyway, this time hindi na ako nagdala ng bodyguard.

Pwede naman akong manatili kahit saan. Madali lang.” Hindi siya nagdala ng bodyguard! Mahigpit na

kumunot ang noo ni Avery.

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify