Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 932

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 932 Sa Starry River Villa, si Avery ay nasa kanyang kama, walang pakiramdam. Nang umagang iyon,

dahil sa sobrang sakit ng kanyang tiyan, uminom siya ng painkiller. Dati, sa tuwing umiinom siya ng mga

pangpawala ng sakit, mabilis na humihinto ang sakit. Gayunpaman, sa araw na iyon, ang kanyang tiyan ay labis na

masakit. Matapos uminom ng mga painkiller, humupa lang ito ng konti kaya hindi na siya pumasok sa trabaho

noong araw na iyon.

Sa ganoong sitwasyon, kahit sa kama ay hindi komportable para sa kanya, lalo na ang pagpunta sa trabaho

Pagkatapos ng tawag sa kanyang receptionist, bumaba siya mula sa kama. Gusto niyang uminom ng mainit na

tubig.

Pumunta siya sa living area at nakita niya si Mrs. Cooper na ibinaba ang tawag. “Avery, bakit ka wala sa kama?”

Nag-aalalang tanong ni Mrs Cooper. “Kung masama ang pakiramdam mo, dapat kang magpahinga sa kama.”

“Medyo nauuhaw ako,” sabi ni Avery, “mas mabuti ang pakiramdam ko kumpara ngayong umaga.” “Dadalhan kita

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

ng thermos ng mainit na tubig.” Hinanap ni Mrs. Cooper ang thermos. “Ngayon pala, tumawag si Master Foster.

Sabi niya pupunta siya.”

Pagod at masama ang pakiramdam ni Avery, kaya wala siyang gaanong reaksyon nang marinig ang balitang ito.

“Bumili siya ng regalo kay Hayden at Layla. Gusto niyang ipasa sa iyo para ibigay sa mga bata,” paliwanag ni Mrs

Cooper. “Sinabi niya sa akin ang tungkol dito kahapon.” Tinanggap ni Avery ang tasa ng tubig, dala-dala ito sa

kanyang mga kamay para magpainit. “No wonder tinawag ako ng receptionist. Akala ko pumunta siya sa opisina

para hanapin ako.”

“Hmm. Avery, gusto mo bang patuluyin siya sa tanghalian? Wala sa bahay ang mga bata. Ito ay dapat na maayos,

“sabi ni Mrs Cooper. Nalilitong sabi ni Avery, “Masyadong maaga pa para sa tanghalian, tama ba?” “Halos sampu

na. Pagdating niya, dapat mga alas diyes y media. Gusto niya ang luto ko. Matagal na akong hindi nagluluto ng

pagkain para sa kanya,” sinabi ni Mrs. Cooper kung ano ang tunay niyang nararamdaman, “Maganda ang

pakikitungo niya sa akin noong nagtatrabaho ako para sa kanya.” Bumigay si Avery. “Hmm, hihiga na ako.”

Makalipas ang 20 minuto, dumating ang sasakyan ni Elliot sa Starry Rivered Villa.

Dinala niya ang mga regalo sa villa.

“Nagpapahinga si Avery sa kwarto niya. Titingnan ko kung natutulog pa siya,” sabi ni Mrs. Cooper at mabilis na

tinungo ang master bedroom. Itinulak niya ang pinto para masilip ang loob. Kung hindi tulog si Avery, kapag itulak

ni Mrs. Cooper ang pinto, imulat niya ang kanyang mga mata sa alarma.

Marahang isinara ni Mrs. Cooper ang pinto at bumalik sa living94 area. “Tulog na si Avery. Masama ang

pakiramdam niya ngayon,” sabi ni Mrs. Cooper at dinala si Robert kay Elliot.” Master Foster, mangyaring bantayan

si Robert, magluluto ako ng tanghalian. Napag-usapan ko na ito kay Avery. Pumayag siya na manatili ka sa

tanghalian.” Nang biglang makita ni Elliot ang sanggol sa kanyang mga bisig, ang kanyang puso ay natunaw sa

isang 18 puddle. “Robert, mahal na mahal ka ni Daddy. Alam mo ba yun?” Kinausap ni Elliot si Robert sa

malumanay na boses, “Sana kaya kitang buhatin araw-araw. Kung makakasama kita araw-araw, mararamdaman

kong sulit lahat ng sakit na naranasan ko noon.” mahinang ungol ni Elliot kay Robert. Kasabay nito, tumingin sa

kanya si Robert gamit ang kanyang malalaking bilog na mata, nginunguya ang kanyang littledz na kamay.

“Nagugutom ka ba? Ipagtitimpla ba kita ng gatas?” Inakbayan ni Elliot si Robert. Tatanungin na sana niya si Mrs.

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

Cooper kung oras na para sa pagpapakain ni Robert. Napatayo lang siya sa sofa nang makita niya si Avery na

nakatayo sa likuran niya. Narinig niya ang sinabi nito kay Robert kanina.

Medyo heartbroken siya. Sa isang banda, nakaramdam siya ng kaunting awa sa kanya. Sa kabilang banda, mas

mahirap para sa kanya na tanggapin siya kaagad, kaya’t manood lamang siya. “Hindi maganda ang hitsura mo.”

Napakunot ang noo ni Elliot sa maputlang mukha nito. “Nagising ba kita?” “Hindi ako natutulog.” Lumapit sa kanya

si Avery at tumingin kay Robert. “Mahilig kumagat si Robert sa edad niya. Hindi dahil gutom siya. Kung nagugutom

siya, iiyak siya.” Sumagot si Elliot, “Gusto mo bang bumalik sa kama? Nagkaroon ka na ba ng mga painkiller?

Naaalala ko na hindi ka pa nagkakaroon ng masakit na regla.” “Kumusta ang nakaraan?” Nagtaas ng kilay si Avery

at tumingin sa kanya. “Kahit masakit ang nakaraan ko, baka hindi ko sabihin sa iyo. Sa tingin mo ba naiintindihan

mo ako ng husto?” Medyo namula si Elliot. Alam niyang hindi maganda ang pakiramdam niya, kaya hindi niya ito

aawayin.

“Huwag kang mag-away sa harap ng bata.” malambing na tono ni Elliot. “Wag mong maliitin si Robert.

Naiintindihan niya ang lahat.”

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify