Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 959

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 959

“Tiyak na pagod ka, Avery!” sabi ni Mrs Cooper. “Gusto ko lang sabihin sa iyo na inilagay ko na ang lahat ng

regalong natanggap nina Hayden at Layla ngayon sa storage room sa unang palapag.”

“Sige. Haharapin ko sila bukas.” Hinaplos ni Avery ang ulo ni Robert, pagkatapos ay malumanay na sinabi, “Nagsaya

ka ba ngayon, sweetie? Ihahatid kita ng birthday party kapag umabot ka ng isang taon, okay?”

Nakangiting napabuntong-hininga si Mrs. Cooper, “Time sure flies by. Anim na buwan na ang ating mahal na

Robert!”

“Alam ko.”

“Maligo ka na at matulog ka na, Avery. May trabaho ka pa bukas!” Sabi ni Mrs Cooper.

Tumango si Avery, saka tinungo ang kanyang kwarto.

Plano sana niyang maligo bago siya matulog, ngunit tila tinatawag siya ng kama sa sandaling pumasok siya sa silid.

Tulala siyang naglakad papunta sa kama at nahiga. Nagplano siyang magpahinga saglit at maligo nang makabawi

siya ng lakas. Hindi nagtagal, nahulog siya sa isang malalim na pagkakatulog.

Regular na binabangungot si Avery. Hindi sila umalis kahit anong pilit niyang paalisin sila.

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

Palagi silang pareho ng panaginip.

Ang una ay ang mga huling sandali ng kanyang ama. Hinawakan niya ang kamay nito sa kanyang death bed,

humihingi ng tawad sa kanya at humihingi ng tawad sa kanya. Huling hininga ng kanyang ama bago siya

makapagsalita. Isa iyon sa pinakamalaking pagsisisi niya. Ang pangalawang bangungot ay ang pagkamatay ng

kanyang ina. Namatay si Laura sa isang brutal na pagbangga ng kotse na naging sanhi ng hindi makikilalang gulo

ng laman at dugo ang kanyang mukha. Hindi siya nagkaroon ng pagkakataong magpaalam sa kanyang ina. Ito ay

isang uri ng matinding sakit na hinding-hindi niya maaalis sa buong buhay niya.

Ang pangatlo ay ang paghihiwalay niya kay Elliot. Ang ikaapat na bangungot ay ang alaala ni Robert na halos

mamatay ng maaga.

Ang lahat ng mga pagsisisi at paghihirap na ito ay patuloy na nagpapahirap sa kanya.

Ngayong gabi, gayunpaman, medyo mapayapang tulog niya.

Hindi lamang siya hindi nanaginip, ngunit hindi rin siya nagising kahit isang beses sa buong gabi.

Hanggang sa tumunog ang kanyang telepono kinaumagahan ay nagising si Avery2e. Pagkagising niya, inabot niya

ang katabi niyang unan para hanapin ang phone niya dahil sa ugali, pero wala ang phone.

Agad niyang iminulat ang kanyang mga mata at tumingin sa kanyang unan.

“Nasaan ang aking phone?” isip ni Avery.

Walang humpay na nagri-ring ang telepono, at ito ay nagpapa-alala sa kanya.

Bumangon si Avery sa kama, napansin niyang suot pa rin niya ang damit na suot niya kagabi, saka huminga ng

malalim at hinampas ang ulo niya.

Nang lumiwanag ang kanyang ulo, nakita niya ang kanyang pitaka sa nightstand at napagtanto na ang telepono ay

nagri-ring mula sa loob ng kanyang pitaka.

Inilabas niya ang telepono mula sa kanyang pitaka at nakitang tumatawag ang bise presidente.

Sinagot niya ang tawag at agad na sinalubong ng galit na galit na boses ng bise presidente, “Avery! May nangyari sa

bahay! Kailangan kong humingi ng pabor sa iyo!” Kumunot ang noo ni Avery, saka mahinahong sinabi, “Anong

nangyari? Subukang huminahon. Siyempre, tutulong ako sa anumang paraan na aking makakaya.”

“Narito ang bagay. Tatlong buwan na ang nakalipas, nag-enroll ako sa isang kurso sa Sierra University. Alam mo

naman ang tungkol sa kanila diba? Dalubhasa sila sa propesyonal na pagsasanay. Nakagawa sila ng maraming

matagumpay na mga mag-aaral na nagtapos upang maging matagumpay na negosyante. Ang mga ito ay mahal,

ngunit pinamamahalaang kong matanggap sa pamamagitan ng ilang mga koneksyon. Gayunpaman… ang aking

anak ay may sakit at nangangailangan ng operasyon.” Puno ng panghihinayang ang boses ng bise presidente.

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

“Hindi ako makakapunta, kaya iniisip ko kung ikaw ang papalit sa akin.”

Nataranta si Avery. “Wala pa akong narinig tungkol sa Sierra University. Para saan ang kurso?” “Ito ay isang kurso

sa pagsasanay para sa mga presidente ng kumpanya.”

“Oh. Anong klaseng training yan?” + Medyo nalilito pa rin si Avery.

“Matututuhan mo ang mga proseso ng pag-iisip ng mga matagumpay na tao at kung paano gumawa ng higit pang

mga koneksyon. Ang mga instruktor ay pawang mga sikat na business tycoon, at tuturuan ka nila kung paano

palaguin ang iyong kumpanya. Nag-sign up ako para dito para mas mapatakbo ko ang kumpanya namin,”

paliwanag ng bise presidente, pagkatapos ay idinagdag na may panghihinayang, “Ako mismo ang pupunta kung

walang sakit ang anak ko.”

“Alagaan mo ang pamilya mo sa ngayon. Hindi mahalaga kung pupunta ka para sa kursong pagsasanay na ito o

hindi.” “Siyempre, bagay! Siguradong malaki ang pakinabang mo sa pagdalo dito. By the way, take some notes for

me… Okay?”

Ayaw pumasok ni Avery sa kurso, ngunit mahirap para sa kanya na tanggihan ang kahilingan ng kanyang bise

presidente.

“Gaano katagal ang kurso?”

“Isang linggo,” sagot ng vice president. “Magsisimula na ngayong gabi. Kailangan mong magmadali at mag-book

ng flight papunta doon.”

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify