Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 967

Prev Chapter
Background

Font family

Font size

Line hieght

Full frame
Yes No

No line breaks
Yes No
Next Chapter

Kabanata 967

Sa sandaling iyon, bumukas ang pinto sa katabi ng silid, at ang babae ay walang humpay na pumasok sa silid!

Nanlaki ang mga mata ni Avery. Hindi siya makapaniwala na nililigawan lang siya ni Elliot makalipas ang kalahating

oras at ngayon ay nakikihalubilo sa ibang babae! Naramdaman niya agad na umiikot ang mundo sa kanya.

Naiintindihan niya kung ano ang naglalaro sa kanyang harapan.

Magkatabi lang ang kanilang mga silid, ngunit si Elliot ay may lakas ng loob na lantarang magpakatanga sa isang

babae sa kanyang silid. “Talaga bang iniisip niya na soundproofed ang mga kwarto at hindi ko siya maririnig na

nagsasaya?” isip ni Avery. Naiinis si Avery na tuluyang nawalan ng gana. Bumalik siya sa kwarto niya at sinara ang

pinto sa likod niya! “Anong biro! Paanong hindi ko nakitang si Elliot ang tunay na tao?” isip ni Avery. Masyado siyang

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

mapanlinlang at inisip niyang isa itong lalaking may integridad, na magpipigil sa kanyang personal na buhay!

Galit na galit si Avery na namula ang pisngi. Nakatayo siya sa gitna ng silid ngunit hindi niya mapakalma ang sarili.

Gusto niyang umalis kaagad sa lugar na ito, ngunit walang iba kundi ang kakahuyan at bundok sa labas, at walang

pampublikong sasakyan. Gustuhin man niyang umalis, kailangan niyang maghintay hanggang sa susunod na araw.

Ang kanyang mga panlaban sa pag-iisip ay lubos na nalulula!

“Paano nangyari ang isang kalokohang bagay? “Ano ba ang dinadala sa akin ni Elliot? Niloko niya ba ako na

pumunta dito para lang ipakita sa akin ang tunay niyang kulay?” isip ni Avery. Napayuko si Avery sa tabi ng kama at

nagsimulang tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata. “Paano mabubuksan ni Elliot ang kanyang pinto para sa

babaeng iyon? “O baka naman siya ang tumawag sa babaeng iyon? “Kung hindi, bakit niya siya papasukin ng

ganoon?”

Pagkatapos mag-isip, pinunasan ni Avery ang kanyang mga luha, pagkatapos ay inilabas ang kanyang telepono at

nag-book ng flight pauwi para sa susunod na araw.

Biglang may nag-pop up na text. Galing iyon kay Tammy. [Avery! Balita ko nasa Mount Sierra ka kasama si Elliot.

Parang nakakakilig!) Muling tumulo ang mga luhang pilit pinipigilan ni Avery sa kanyang mukha

nang mabasa ang mensahe. “Tama siya! Nakakakilig talaga!” bulong ni Avery sa sarili. Sagot ni Avery: (Yeah.

Magkatabi ang mga kwarto namin. He’s having the night of his life in his room with another woman right now.

Sobrang nakakakilig talaga.)

After the text message was sent, Tammy immediately called Avery. Nag-atubili si Avery ng dalawang segundo, saka

sinagot ang tawag. “Avery! Sinabi mo bang si Elliot BWCTJ\kj ay isa pang babae…” Hindi napigilan ni Tammy ang

sarili na tapusin ang kanyang pangungusap.

“Nakita ko ito ng sarili kong mga mata.” Bumuntong hininga si Avery, saka nagpatuloy, “Naka-strappy dress ang

babae. Nalantad ang kanyang buong itaas na hita… Siyempre, may karapatan siyang isuot ang anumang gusto

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

niya. Wala itong kinalaman sa akin. Naiinis lang ako kay Elliot… Bago niya nakilala, nagpapanggap pa siya at

sinasabi sa akin na gusto niya akong ituloy.”

Nagmura saglit si Tammy, pagkatapos ay nagmungkahi, “Huwag kang umiyak, Avery! Pumunta ka ngayon at

kumatok sa pinto! Tingnan natin kung magkakaroon sila ng lakas ng loob na magpatuloy! Hindi mo na siya dapat

pakawalan pagkatapos niyang pagalitin ka ng ganito!”

“Hindi na kailangan niyan.” Ayaw makita ni Avery ang ganoong klaseng eksena. Ito ay magiging trauma sa kanya

habang buhay. “Aalis muna ako bukas ng umaga.” “Paano ito nangyari? Hindi ako makapaniwala, Avery! Hindi na

kailangang gumawa ng ganoon si Elliot sa harap mo kahit gaano pa siya ka-deprived!”

Nataranta si Tammy. Ibinaon ni Avery ang kanyang mukha sa kanyang mga kamay at paos na sinabi, “Hindi rin ako

maniniwala kung hindi ko ito nakita ng sarili kong mga mata… Parang panaginip. Sabihin mo sa akin kung

nananaginip ako ngayon, Tammy.” “Hindi ito panaginip! Wag kang umiyak, Avery! Walang kwenta yang sc*mbag na

yan!” Nag-iisip ng mga ideya si Tammy habang inaalo niya si Avery. “Masakit ang ulo ko, Tammy… Mag-usap tayo

mamaya,” humihikbi si Avery, saka ibinaba ang telepono.

Report chapter Comments

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Notify